Bir yıl daha geçip gitti yine,
Beni üzen o eski hüzünlü sayfaları hatırlamak istemiyorum artık bu sene de,
Belki güzel olur belki de dokunur hüzün yüreğimin taa derinine,
Ama hiçbir farkı yok ki, aynı geliyor bana her şey biliyor musun yıllar geçse bile.
Camdan dışarıya bakıyorum öyle buğulu gözlerle,
İnsanlar nasılda mutlu diyorum o an kendi kendime,
Kimisi evinde,kimisi de geziyor öyle sevdiği ile.
Ben ise her zaman ki gibi eşlik ediyorum o hüzünlü şarkının sözlerine.
Bazen şunu diyorum ben keşke kalbimi çıkarıp bırakabilsem masanın üzerine,
Kör kütük sarhoş olsam mesela unutup gitsem herşeyi hafif bir tebessüm ile,
Olmuyor…Pahalı demek ki mutlu olmak nasip değilmiş bu ömrümün hikâyesine,
Olsun be dedim olsun zaten alıştım hayatın böylesine.
Barış Kapkıner