Yalnızdı Nazım Efendi,kendi sessizliğinde yalnız.Kalbi nasır tutmuş,gözleri uykuya hasret.Hayalleri bile yalnız.Düşleri, eskimiş bir kasetin sararmış şeridi gibitakılıp kalmıştı geçmişin dehlizlerine.O mu ihanet etmişti zamana,yoksa zaman mı ona? Tek dostuydu hatıralar,bir zamanlar renkli olan,şimdi toz tutmuş fotoğraf albümlerindenefes alıyordu eski yaşanmışlıklar. Gelecek, sisli bir yazıydı takvimde.Umutlar, rüzgârda savrulan yapraklar gibitek tek...