Şiir

Kalabalıklar içinde yalnızlığımı Yalnızlığına sarılı benliğimi Bir hiç uğruna Kayıp gitmiş gençliğimi Bırakıpta, gidiyorum   Gölgelerin ardına saklı Düşlerimi Her nefeste gülüşlerimi Boncuk boncuk toprağa düşen, terlerimi Bırakıpta, gidiyorum   Şu yalan dünya da Sahibi olmayan sevinçleri mi,kederleri mi Mutluluğu, mutsuzluğu… Sessiz sedasız Toprağa gömüp’te, gidiyorum… Emrah Elitaş

Gözüm görmez Ayaklarım yürümez Kulakların duymaz Hiç bir yerim tutmaz İhtiyarlık başa geldi mi Tutmaz kimse elini Duymazlar hiç sesini Çocuk yerine koyarlar seni Geldi mi ihtiyarlık başa Çıkmak istemezsin hiç yokuşa Vurursun kendini düz yola Yürürsün ahlarla vahlarla Bakarsın yollar hep düz olsun Yürümesi kolay olsun Ciğerim boşuna yorulmasın...

Herkesin keyfi yerinde Benim keyfim nerede Kim bilir gitti nereye Gittimi gelmez geriye Her kes keyfi ile keyif yapıyor Benim keyfim yanıma gelmiyor Beni görmemezlikten geliyor Gittimi geri gelmiyor Selam söylüyorum keyfime Geziyor hep ellerle Cevap vermiyor bile Geziyor kendi keyfinle Keyif yapanları uzaktan seyrediyorum Seyrederken hep iç çekiyorum Umutla...

Şiir füzesi ateşlendi yine Gidiyor şiirlerin ülkesine Geziyor şiir dolu gökyüzünde Selam veriyor gördüğü şiirlere *** İndi şiir füzesi şiir ülkesine Tanıştı alacağı şiirlerle Toplandı şiirler bir yerde Bir de kahve içtiler hep birlikte *** Doldular şiir füzesine Tutustular hepsi el ele Oldular satır ve hece Şiir oldular hep birlikte...

Bu sabaha; Yine her sabah gibi!  Hayalini kuruyorum Adımlarını yoruyorum Gözlerini koyuyorum Doymak mı hiç sanmıyorum. Suçlu bendim sevgilim  Kötü kader peşimdeydi Korkuyordum ayrılığa yakalanmaktan Ara sokaklara koşuyordu ayaklarım Pıranga ömrümde Kelepçe gönlümde Yine yakalandım ,yine yakalandım. Husursuzum; Dışarda saçlarından rüzgar Hayalin  hücreme uzanır yatar Kusursuzum; Zindanda yine aşk var...

Derin uykulardaSessiz çığlıklarımDuyan, gören bilen yokHabersizdi gidişlerinHayal meyal bilen yok Bu ne acele!Bu nasıl meseleGelipte gitmeEzipte geçmeİçine sıçıpta etmeEtme gayrı ayrılık etme… Ah ahhhhArtıkYıkık bir viraneyimYolu olmayanBir avareyimDolaşmaktan bir hal oldumSonu olmayan,Bir divaneyim. Emrah Elitaş 

Ben hep neşeliyim Daima güler yüzüm Hep sizi güldürürüm Komiklik yaparım Hoplarım zıplarım Yerlerde yatarım Yüzümü boyarım Renkli elbiseler giyerim Büyük ayakkabılar giyerim Hep şarkı söylerim Hem çocukları  Hem büyükleri güldürürüm Sizi güldürmek için gülerim Yüzümde gülen yüz vardır Kimse bilmez yüzümün ağladığını Çünkü ağladığı mı anlamaz kimse Hep gülen...

Eve gelişini önce kalbin fısıldar; sonra kokusundan tanırsın. Unutulmaz bir koku sarar her köşeyi— emeğin, alın terinin, baba kokusunun ta kendisi. O koku tüm evi sarmalar. Oh, nasıl da rahatlarsın… Güven dolu bir ses yankılanır ardından, baba sesi bu— korur, sahiplenir, başka kimsede olmayan bir tını kaplar ruhunu usulca. O...

Yalnızdı Nazım Efendi,kendi sessizliğinde yalnız.Kalbi nasır tutmuş,gözleri uykuya hasret.Hayalleri bile yalnız.Düşleri, eskimiş bir kasetin sararmış şeridi gibitakılıp kalmıştı geçmişin dehlizlerine.O mu ihanet etmişti zamana,yoksa zaman mı ona? Tek dostuydu hatıralar,bir zamanlar renkli olan,şimdi toz tutmuş fotoğraf albümlerindenefes alıyordu eski yaşanmışlıklar. Gelecek, sisli bir yazıydı takvimde.Umutlar, rüzgârda savrulan yapraklar gibitek tek...

Benim hayatım; Güneş ışığımı bulutların örttüğü Çiçeksiz, kokusuz, ağaçsız uzun bir yol Çok ıslandım ben, çok ayaz yedim, ben çok üşüdüm Ah gönlüm ahh sonu hiç gelmeyecek…  *** Sualsiz küçüklüğümde cevapsız büyük acılar…  Ah naçiz varlığım benim ahhhh!  Lekesi yıkanmaz, yalnız ömrüm benim..!  Karanlık odalarda yastığa yağan, gözlerim!  Tüm ömrümü...

Hüzünlü Ezgiler Özlem kokuyor yorgun gözlerinde  Ağarmış saçları nasır tutan elleri  Çektikleri çileyi anlatır gibiydi  Hüzünlü ezgiler süzülüyor  Yoksulların yüreğinde Kalplerinin bir yarısı hasret  Bir yarısı gurbet Bir gün görmeden Çile çekiyorlar  gurbet elerde Yamalı pantolonları lastik Ayakkabıları Hayatlarını anlatır gibiydi Hayalleri kaf dağının ardındaydı  Bu günlerde  Martı seslerinin çığlıklarını...