Etiket: şair

Yazar… Yazar okuyucunun tenkitlerini bekler. Tenkit asırları aşan bir doğu geleneği… Ve bu gelenek kutsal vazife gibi devredilmiş. Devredilenleri gıda yapmak ve zevkin doruğunda yaşatmak yazarlara düşen görev… Doğu’nun devredilen kitapları tatlı gıda… Cesaretle yüklenen kitapları zevkle okudum. Herkesin çadır hokkabazlığına çıktığı bugünlerde düşüncenin hala var olduğunu ispatlamaya çağırmaktaydılar. Çağıranlarla...

SEN SUS BERRİN ARI 142 SAYFA Her aşkın trajediye dönüştüğü bir coğrafyada iki kadın. Bastırılmış kişisel hesaplaşmaların içe doğru yıktığı duvarlar. Ruhların hırpaladığı gövdeler. Birleşen, tekleşen kaderler. Evin tek oğlu olmanın şımarıklığı ile herşeyi yapmaya kendinde hak gören kocasının çapkınlıkları, hor görmeleri, şiddeti altında ezilen, tüm bunlara çocuklarına sarılarak göğüs...

Şiir nedir? Şair kimdir sizce? Şiir, duygu, bilinç, sözcük, anlam, estetizm kaosudur. Şiir, içsel bir çıkartmadır. Duyumsamaların bilinçaltından ruha, kaleme, sözcüklerin dansıyla edebî bilincin diliyle çıkmasıdır. Bazen telkindir, içsel duyuların haremidir. Kendini aşmanın imgesel sihridir. Bazen bir dizeyle onlarca romancıyı, fikir yazılarını dize getirmektir şiir. Dizelerde kalabalıklaşmaktır, yalnızlığın dilinden kaçıştır....

Bayramlar vardı Bayramların tadı damağımda Çocukluğumun ülkesinden Mazilerin ocağında İnsanların ülkesinde Yöresel ocakların otağında Bir heyecan bayram öncesinde Çocukların düşlerinde Annemin evinde misafir Büyükbabamın cebinde Küçük külahların içinde Kırmızı yeşil sarı Dişkıran şekerleri Koca sofralarda yere serilmiş Örtülerin üstünde Şehirden uzak köylere Insan toplulukları Köyleri ziyeret ederken Kızlar pencere önlerinde...

Tanıyalım mı? OSMAN NUMAN BARANUS (1930-2005/ Pınarbaşı-Kayseri) == Ali Rıza Navruz O, yeri geldiğinde aydınlığın bütün suçlarını kalbinde taşıyan, yeri geldiğinde de karanlık gündüzün üzerinde yaşayan bir şairimizdir. Bütün yuvalardan kovulan yaban güvercini oluşu da ayrı bir meziyeti olsa gerek! Osman Numan Baranus şiirlerini Ortadoğu ve eski Anadolu kültürüyle besler....

^^^ Ali Rıza Navruz Türkülerimiz bazen kara tren olur; Yeniköy’ün yokuşunu, Kardeşler’in büküşünü aşarak gurbet ele yâr götürür. Bazen yeşilbaşlı ördek olur türkülerimiz; gönülcüğümüzü göle düşürür. Çoğu kez Mecnun kılar âşığı ve çöller ardındaki Leylâ serabına salar… Ve yine bazen Erciyes’te duman olur bir türkü ve ardından Gazi’nin Boğazı’nda yitik...

  BUDA GEÇER YAHU… Dosttan yârden ayrı Bayramlara bayram”mı derim,, Adı konmamış hasret !! Yada hasrete konmamış ad.. Sabahın erenlerinde,, Bir hüzün çökerki yüreğime,, Sorma kurban/ sakın sorma.. Derim ki şu mahzun gönlüme,, Ağlama metin ol Sen katlandın nice acılara.. Zorların çıkmazı kırdı kanadını kolunu,, Dertler bulmuş kalbindeki yolunu.. Hasret...

Not: Bir gece Messenger’da bir muhabbet faslı sırasında; bir dörtlük Ali Rıza Navruz, bir dörtlük Köksal Akçalı şeklinde İşte böyle bir şiir doğdu. Her dörtlük 20 saniye içerisinde irticaĺen düşmüş oldu gönülden.. “””” (Navruz) Gurbet düşlüyorsan yoldaş olalım. Koluma girecek kol gerek bana. Boştan boşalalım, dola dolalım; “Ucu yâr zülfünde...

Erenler baktın olmuyor Boşver gitsin bırak gitsin Boş lafla desti dolmuyor Usta gitsin çırak gitsin Benden söylemesi bakın Kendini kendinden sakın Belki yakından da yakın Uzak gitsin ırak gitsin Değişmez cahilin huyu Çok sever zaten uykuyu İdareli kullan suyu Susuz gitsin kurak gitsin Yok mu senin kursun İbram Biraz hayal...

Kalbimi soruyorsunuz ya…! Doluyum; Anne yokluğuna, baba yokluğuna, kardeş hasretine, dost yokluğuna… Doluyum; Çocukluğuma, anılara , aşka…. Kısacası herşeye doluyum… Sormayın, umut etmeyin. Siz bilmezsiniz beni…. Yarını düşünmüyorum ! En bunaldığım zamanlarda dün kü duygularıma atıyorum kendimi… Evet; Dün de bıraktıklarım var..! Kalbim ayaklanıp o güne koşmak ister hep…. Bir...

Unutmak…Unutulmak diye bir şey yok. ALIŞMAK diye bir şey var. Bazı geceler sabah olmak bilmiyor Olsunda istemiyoruz zaten. Gündüzünü görmek istemediğimiz geceler de var. O geceleri unutamayız… Bir de… o geceleri yaşatanları. Canım dediklerimiz… Canımızı verdiklerimiz Bir bir gidiyor… Ve gitmekte. Giderken boşta gitmiyorlar. Canımızdan can, Kanımızdan kan götürüyorlar. Anlayacağınız...