İstanbul
Çok Bulutlu
12°C
İstanbul
12°C
Çok Bulutlu
Perşembe Açık
15°C
Cuma Yağmurlu
12°C
Cumartesi Yağmurlu
7°C
Pazar Az Bulutlu
13°C
enflasyonemeklilikötvdövizakpchpmhp
Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
İVAN İLYİÇ’İN ÖLÜMÜ
TOLSTOY
Hikâye İvan İlyiç’in kendi cenazesinin bulunduğu evlerinde başlıyor. Devamında ise, İvan İlyiç’in hastalığı öncesi ve sonrası yaşadığı sıkıntılı ve beklentili iş hayatı/kariyeri, aile hayatı ve yakın dost çevresi çemberindeki dramatik olaylara keza doktorlarla olan ilişkilerine ve İvan İlyiç’in haklı hassasiyetine de sahne oluyor.
Çektiği manevi ve fiziksel acılarla yaşam ve ölümü sorguluyor. Tolstoy’u ilk okumamdı ve dilinin sadeliğine, akıcılığına da dikkat çekmek isterim.
Üslup açısından keyifle ve beğenerek okudum ve hikâyenin de çok etkisinde kalarak İvan İlyiç’in durumuna çok üzüldüm.
“Yaşam ve …ölüm! İşte o kadar! Yaşıyordum…bir yaşamım vardı, ama şimdi usulca elimden kayıyor ve ben onu tutamıyorum.” alıntı/syf.45
GÜLENAY GÜNEŞ
Yorumlar
Benzer Konular
BEN YOKUM Cezalandırdım dilimiUzanıp tutsun elimiGelsin de görsün halimiGörsün diyormuş ben yokum Ben çok acı çekiyorumGözlerden yaş döküyorumYollarını bekliyorumGelsin diyormuş ben yokum Kedisine ata tutaErelim dermiş vuslataBir daha yaparsam hataVursun diyormuş ben yokum Terk etmek onun hüneriBitirdi tüm sevgileriGelip gönlümden içeriGirsin diyormuş ben yokumBen yanarken o neredeydiBana ıstırabı verdiHep hayal...
çok sefil kapı tokmağı çok süslü nane sohbeti taze tepelenmiş ot ciğeri çok karışık dua ekmek kuş oldu kuş ekmek oldu ölüm ölüm gelsene açlığın adıyla işte Angola açlığın adıyla analar yanlış doğuruyor açlığın adı çoçuklar… açlığın adıyla afrikalı olabilir misin tanrım açlığın adıyla bak ! gördün mü ; nefesiyle...
Gönlümün içinde arzulanan sen Hasretinden düştü dara geceler Ay gibi odama ışığımsın sen Sensiz çekilmiyor kara geceler Yıldızım bilirdim gönülde paya Resmini çizerdim güneşe aya Dolursam hasreti yetmiyor çaya Sensiz çekilmiyor kara geceler Öldüm hasretinden yalan sayılmaz Düştü uykulara gönül ayılmaz Yemin edip sevdim sözden cayılmaz Sensiz çekilmiyor kara geceler...
BUNUN BİREBİR TANIĞIDIR! “Anlamlandırma işlemi-süreci(interpretation process)” kuşkusuz “bakışlarınız”da, “zihinsel & içsel bakış(mentis & introspectio visum)larınız”da saklıdır. Zaten “anlama-algılama” da “algoritmik” değil, “non-algoritmik”tir. “Paradigma(değerler dizisi)larınız” ve akabinde “seçimleriniz”dir sizi siz yapan…! “Genetik(kalıtsal)+epi-genetik yapı”ya sahip insanı diğerinden ayıransa “epi-genetik” yanıdır! “Konvansiyonel-tradisyonel(geleneksel) & banal(sıradan)” değil de, “non-konvansiyonel(geleneksel olmayan-alışılagelmemiş) bakışlar”la
https://www.youtube.com/watch?v=_C3sskgpaFU&t=4s
HARRY POTTER ve ATEŞ KADEHİ 4. KİTAP J. K. ROWLING 660 SAYFA Ölüm… Gittikçe yaklaşıyor, tepede akbaba gibi daireler çiziyor, gittikçe alçalıyor… şatonun üstünde daha da alçalıyor. Bir yaz tatili daha sona ermiş, Harry ve arkadaşları için yeni okul dönemi başlamıştır. Artık onlar 4.sınıf öğrencileridir. Üstelik bu yıl tüm okulu...