Gece, şehrin sokaklarında derin bir sessizlik içinde kaybolurken, bir sokak lambasının zayıf ışığı, karanlığı delip geçiyordu. Bu lambanın etrafında, hayâlet gibi, öylesine yalnız, öylesine ürkek bir kuş gibi yürüyordu. Firuzan, uzun zamandır kaybolmuş bir umut gibi, her adımında bir parça daha azalıyordu. Gecenin bu kör karanlığında, tek ışık kaynağı, ileride...