Etiket: Yazar

GECE ELIE WIESEL 176 SAYFA Aynanın derinliklerinden bir ceset bana bakıyordu. Gözlerimdeki bakışı beni hiç terk etmedi. 1944 yılında ailesi ile birlikte Nazi Toplama Kamplarına yollanan Elie Wiesel’in gerçek yaşam öyküsünü kaleme aldığı bir kitap okuduk sevgili Sevilay Pak , sevgili Bahar Esen ve sevgili Sevilay Ayvaz ile. Teşekkür ederim...

H Ü S N Ü H Â L Ali Rıza Navruz “O yüzden; Selam olsun tuttuğu eli bir ömür bırakmayana, O elin demlediği çayda huzur bulana…” Rahmetli Edip Cansever bu günlerde yaşamış olsaydı, tuttuğu eli bir ömür bırakmayan ve o elin demlediği çayda huzur bulan birini bulabilir miydi acaba? Ben...

Yazar… Yazar okuyucunun tenkitlerini bekler. Tenkit asırları aşan bir doğu geleneği… Ve bu gelenek kutsal vazife gibi devredilmiş. Devredilenleri gıda yapmak ve zevkin doruğunda yaşatmak yazarlara düşen görev… Doğu’nun devredilen kitapları tatlı gıda… Cesaretle yüklenen kitapları zevkle okudum. Herkesin çadır hokkabazlığına çıktığı bugünlerde düşüncenin hala var olduğunu ispatlamaya çağırmaktaydılar. Çağıranlarla...

Çocukluk yıllarımdı. İlkokulu köyde okudum. Resim dersindeyim. Semiha Öğretmenimiz derste ödev verdi. -Çocuklar bugün ödeviniz bir ağaç çizmek, hadi başlayın. Sınıfta olan bütün öğrenciler ellerine boya kalemlerini aldı. Renkli kalemlerin sesleri ve öğrencilerin coşkusu etrafta tatlı bir telaş oluşturuyordu. Her bir öğrenci hayal gücünden doğan rengârenk ağaçlar, minik parmaklarından resim...

Büyük Adam Şekeri… —– Ali Rıza Navruz Bizim toplumumuzun dini bayramlarında tatlı olmadan olmaz sevgili dostlar! Hamur işi tatlıdan olmasa da şeker denen tatlı mutlaka bulunur evlerimizde misafire ikram için. Tabii ki bizim evde de bu bayramda dostlara ikram için şeker bulunduruldu. Gözlemlediğim kadarıyla bazı aileler şeker alırken iki cins...

Tanıyalım mı? OSMAN NUMAN BARANUS (1930-2005/ Pınarbaşı-Kayseri) == Ali Rıza Navruz O, yeri geldiğinde aydınlığın bütün suçlarını kalbinde taşıyan, yeri geldiğinde de karanlık gündüzün üzerinde yaşayan bir şairimizdir. Bütün yuvalardan kovulan yaban güvercini oluşu da ayrı bir meziyeti olsa gerek! Osman Numan Baranus şiirlerini Ortadoğu ve eski Anadolu kültürüyle besler....

VE SÜKÛT…! ———- Ali Rıza Navruz “Sessizlik ihânet etmez” Bir denize benzer ruh haline şahitseniz eğer, biliniz ki; sükûtla karşı karşıyasınızdır. O denize benzeyen ruh hâli içinde binlerce renkte düşünce birbirine hiç çarpmadan, dokunmadan yüzerler. Sükûtumuzun benzer anlamlılarına bakacak olursak; “susku” ve “susma” sözcükleri hemencecik göz kırpar bizlere… Sonrasında S.Korkmaz...

Siz onu asık suratlı, sinirli, insanlardan kaçan, hatta hınç dolu biri zannediyorsunuz belki; ama aslında o, ateşli bir ruhla, duygulu bir yaradılışla dünyaya gelmiş, etrafındakilerle samimi ve sıkı ilişkiler kurmak üzere yaratılmış biriydi. Endişeli ve gergindi… Genç yaşta, 1794 yılında, henüz yirmi dört yaşındayken bir köşeye çekilmek, hayatını yalnızlık, sessizlik...

————— Ali Rıza Navruz ^^^ Gönül anam ne olur beni kollarınla sar, Kalayım kucağında sınanan sabrım kadar… Sanki bağlamanın perdeleri birer birer açılıyor ve o perdelerden; bir sevdâ, bir sitem, bir ayrılık türküsünün bin iç ezikliği veren yanık nağmeleri dolduruyordu odanın içini: “Elif dedim, be dedim; Gız ben sana ne...

Adaletsiz dünya düzeni bozuk Söylesem olmuyor sussam olmuyor Zalimler mazluma kuruyor tuzak Yutkunsam olmuyor kussam olmuyor *** Mezhep meşrep derdi sarmış insanı Bir kenara koyup akli vicdanı Gözetmez mazlumu sabi sübyanı Ağlasam olmuyor kızsam olmuyor *** Senlik benlik denen ikilik kini Beşeri kılarmış bir vahşi cani Hani biz kardeştik, kardeştik...

TUT ELLERİMDEN ^^ Bu yol ateş bu yol duman bu yol kor Aşikarım dersen; tut ellerimden. Bu yol sırat köprüsünden daha zor; ben de varım dersen tut ellerimden. Bu yol benim kemiğimdir etimdir. Gönülde ikrarım, dilde methimdir. Bu yol dikenlidir, bu yol çetindir; Beraberim dersen tut ellerimden. Duran baba der...