Dilim Kalemim Konuşmasa da

Ali Rıza Navruz ^^ “Bir dokun bin âh işit kâse-i fağfurdan” diye herhalde bu hâle denir diye düşünüyorum kendi kendime. Şâir yılgın, bitkin, mahzun, yorgun, kırgın… Ve bütün hayalleri girdaplı sulara düşmüş! Şaşırmıyorum elbet bu durumuna şairin. Hatta onu anlıyorum. Çünkü hâlâ “Mânî oluyor hâlimi takrîre hicâbım” şarkısını gecelerin koynunda...

İNSAN EVLADI Metin Özdoğan Biz yayalar yaşıyoruz şansa Bir sağım da bir solumda araba Şoförlerin yok saygısı yayalara Sanki yollar ait arabalara Şoförler bakmıyorlar sağına soluna Birde çarpanlar yayaya Bir de kızlar yaya sonra Hava atarlar arabasıyla Her taraf araba dolu Yollar zaten araba koridoru Araba yağmış sanki dolu dolu...

Herkes takdir aldı gitti Bize zayıf not mu düştü Dedim o iş çoktan bitti Yiyin diye ot mu düştü Kolay mı sanki çözmesi Şiir yazması çizmesi O beylerin var çizmesi Sanki bize bot mu düştü Ne istiyorsan bak al var Sadece Allah’a yalvar Şalvar alamadım şalvar Şansımıza kot mu düştü...

Kilit vurulmuş içimdeki cengâvere; Yana yakıla boyandığım çığlıklarda… Görünmeyen bir yalnızlık bu, Hayat zemherisinde… “Vira bismillah” diye kırmak isterim rotamı; Özgürlüğün geniş kanatlarına, Mavi deniz rıhtımında… Bir dert emperyalizmi; Tutsak eylemiş beni. Ayak tutmaz! El tutmaz! Nefes desen cihazsız solumaz! (Bu şiirin tamamı “Koyu Zaman Seferisi” adlı kitabımda yer almaktadır)...

Ömür dediğim Dilaver Karagöz Ömür dediğim her gün, meğer sana aitmiş…. Ya gözlerin , ya bakışların, ya ellerin, ya saçların, ya sözlerin, ya da gülüşlerin… Bir gün de benim olsun dedim, ağlayışlarına teslim oldum. Henüz Şair Dilaver Karagöz

https://www.youtube.com/watch?v=oVQZxu0slA0