YÜREĞİMDE KAN DAMLASI

İmil imil damlar yüreğime

Aniden yağan bahar yağmuru

Filizleniverir o an gönlümde

Henüz açmamış mor güller

İçime çekince mis kokusunu

Dalıp giderim derinlere

Gözlerim ise sabit dikilir yollara

Sokağın başından çıkıp gelecek gibi

Değil bir kaç tane gül demeti

Yollarına gülizarı sersem dönmezsin

Zaten dönmemek üzere çıkıp gittin

Değil yüreğime yağan bahar yağmurları

Burasını kış sağanakları alıp götürse sen

Arkana bakmadan çekip gittin

Şimdi bahar yağmurunun yerini

Oluk oluk akan kanlar aldı

Her yer kan gölüne döndü bir anda

Şimdi dönüp gelsen bile faydasız

Çünkü ben artık yokum dönülmez yoldayım

Mezar taşıma da seni beklerken eriyip bitti yazdılar.

Yeri ise çok kolay kapının öbür kanadında

Halil Gökçek