Bir sızı, Aniden bir sızı, Tam göğsümün orta yerinde Değil, biraz solunda Yani göğsümün sol yanında Sol mememin altında Yokluyor beni ara ara. Hafifçe yoklayıp geçerken Bazen, Çok derinlerde, Bir şey hatırlatırcasına Cendere gibi sıkıyor meret sol yanımı. Sol mememin üzerini ovalıyor Acımı kimse görmesin , Kimse bilmesin diye Hafifçe...

…Geçen yazıda özetledim. Özet sonunda anlatacaklarım var dedim. Kötü bir yazar olmak istemedim ama edebiyatçı ve düşünür olarak tedirginliğim daha bitmedi.Düşüncelerimin kasvetli havası olgunluğumun sonunda başlamıştı. Şimdi nerede olduğumu bilmezken, sonu ve başlangıcı kim belirleyecek? Edep yerli yerinde değil ve herkes de bu halinden memnun iken kimsenin benimle uğraşacak vakti...

Madem sordun anlatayım gördüğüm son halini Aşkın cenderesinde sıkılmış bir haldeydi Dilinden hiç düşürmüyor unutmamış o seni Gidişin deprem olmuş yıkılmış bir haldeydi Kimselerle konuşmuyor selam bile almıyor Gıdam ağlamak diyor ne yapılsa gülmüyor Derin derin. ah çekiyor belli seni özlüyor Bir taş gibi kaskatı kesilmiş bir haldeydi Günlerdir aynı...

– Açamıyoruz dediler, kapıyı. -Kilidini mi? Dedim -Evet, kilidini. Dediler -O halde, kırın kilidi. Dedim -Ama olur mu abi? Diye hepsi birden, güya söylemimdeki yanlışı düzeltmek adına ileri atıldılar. -Nedir, sizce olmayan? Dedim -Durup durur iken kilit kırmak …! -Oturarak kırın o halde. Dedim -Abi, siz ne diyorsunuz allah aşkına;...

Deprem yıktı heryeri Bayraklar indi yarı Gidenler gelmez geri Dayanışma zamanı * Her yer enkaza döndü Nice ocaklar söndü Yürekler pişti yandı Dayanışma zamanı * Pazarcıkda en başta Adıyaman maraşta Diyarbakır da yasta Dayanışma zamanı * Adana Antep Kilis Osmanyede yandi şiş Malaytayada gözler yaş Dayanışma zamanı * Yaşlar sel...

                                                             İlkokul öğretmenin babama, ruhun şad olsun…                 Bir babalar günü daha geldi işte…                 Babasız, öğretmensiz olarak kutlamak ne kadar hüzünlü!                 Yine büyüdü içimdeki o öksüz kalan duygum…                 Kimsesizliğimi yaşadım bir kez daha.                 Uzaklarda olduğu için mezarına çiçekler koyamadım babam, beni bağışla…                 Anıların kucağında...