AN GELİR BİR ŞİİRBAZ ESKİR

Gönlümün içinde arzulanan sen Hasretinden düştü dara geceler Ay gibi odama ışığımsın sen Sensiz çekilmiyor kara geceler Yıldızım bilirdim gönülde paya Resmini çizerdim güneşe aya Dolursam hasreti yetmiyor çaya Sensiz çekilmiyor kara geceler Öldüm hasretinden yalan sayılmaz Düştü uykulara gönül ayılmaz Yemin edip sevdim sözden cayılmaz Sensiz çekilmiyor kara geceler...

MESNEDLİ BİR SEVİŞ YUSUF GÖKBAKAN … Aldırmadan felaketine insanlığın Çalı kuşu ve mesnedli bir yelteniş Bir numune göz yaşı ve nazar.. Ardından hesabı tutulmayacak , Koca koca yangınlar. Cüretsiz sözcükler bırakıyor şair, Buruşuk kağıtlarda Geride kalanlara, Delişmen dikleniş. Kasırgalara savurmakla meşgul maziyi Eklemli harikalıklar. Bir bambaşka yarın vaadiyle Bir bambaşka...

ÖLÜMÜ EVETLEMEK YUSUF GÖKBAKAN … Betoner direk, urlu ışık Vakitten başka geçen yok evimin önünden.. Balkonda bekleyiş ıslıkla ıssızlığı.. Eski postallarıyla zemberek yılışık. Tomarla umut heder olmakta harbiden… Ödlek tüm yaşayışlar.. Bu yas tutmaların hepsi Bu sersemce ödleklikten.. İçinde acı bir kahve kortonda, Bir de gözlerin; Ne kadar da hüzün...

H Ü S N Ü H Â L Ali Rıza Navruz “O yüzden; Selam olsun tuttuğu eli bir ömür bırakmayana, O elin demlediği çayda huzur bulana…” Rahmetli Edip Cansever bu günlerde yaşamış olsaydı, tuttuğu eli bir ömür bırakmayan ve o elin demlediği çayda huzur bulan birini bulabilir miydi acaba? Ben...

“Hayatta her şeyini yitirmiş kimseler vardır. Bunları sezebilmek güçtür. Konuşuruz, eğleniriz… Üzüntüsünü fark edemeyiz. O, son gücünü gerçek yönünü gizlemekte kullanır. Ve içindeki yitikliği neşeye, günlük zevklere aksettirir. Bu çabasında o kadar güç kaybeder ki, tüm insanlık bağlantılarını yitirdiğinde yıkılır. Artık onun tek arzusu yok olmaktır. Gerçekte mutluluk yitirilen değerlerin...

AŞK HERKES İÇİN SANA Dilaver Karagöz … Aşk ! Sen ilk idin hep kalbimde… Sevgi dolu yürek taşıdım diye, Bu gidiş niye..! Sence acayip görünümlü serseri miyim ben..? Hatırlarmısın..? Yamalı pantolanla ilk elini tuttuğum, Taksi parasını ilk sen verdiğini… Oysa öyle çok utanırdım ki..! İç sesim sen garip bir aptalsın...