HATIRLAMAK (Müberra BÜLBÜL Şiiri)

Günaydın, mutlu haftalar sevgili dostlar; Kış geliyor kışlık ihtiyaçları hazırlamak pek kolay değil özellikle dar gelirlilere kolaylık dileklerimle… KARDEŞİM Yakacağı düşün, ekmeği düşün Kış geliyor, kar geliyor kardeşim Ne zamandır kayıp oldu gülüşün Har geliyor har geliyor kardeşim Seneye de giyer diye büyükçe Kısa gelir oldu ben büyüdükçe Aldığımız gömlek...

Çocuk çoban,bıyığı terlememiş daha Sabah,Horozlarla kalkar Akşam,nasıl yattığını bilmez. Yıkık okuldan bulduğu kitaplarla Dağ,bayır,okumayı çözer Savaşları okur. Salgın ölümleri okur Diktatörleri okur Atatürk’ölümünü de Din kitaplarından NUH’u İSA’yı,MUSA’yı,MUHAMMED’İ Okudukça,Tanımak ister Tanrıyı MUSA gibi bir çalılığa gelir Bağırır..TANRI !!RAB!!! ALLAH Neden bu savaşlar ve ölümler ?? Neden bu zenginlikler ve yoksullukla...

Öykü Atatürk Bulvarı’nda boş bulduğu ilk banka çökmüş, dudaklarını iki tarafa oynatıp duruyordu. Kendi kendine konuşuyordu kuşkusuz. Üzerinde yıpranmış bir mont, onun içinde de kırmızıdan alaya evirilmiş bir gömlek vardı. Spor ayakkabı giymişti ama onlarda eski püsküydü. Saçları uzamıştı. Yabancı bir şehirde olduğunu bilmeseydi, birilerinin yanına oturup sohbet etmek isterdi...

Günaydın sevgili dostlar Bu gün hava açık pırıl pırıl şiir gibi doğdu güneş güzelliklerle doğdu, şiir doğurdu. Şiir kıvamında bir gün dileklerimle… GEL Gözden ırak soğursun bak Bir yabancı olmadan gel Düşünürüm sardı merak Gözlerim yaş dolmadan gel Söylüyorum açık açık Acele et sen yola çık Sana kapım her an...

Yırtık pırtıklar içinde ,paramparçayım. Bağrım açık,çıplak ayaklarım Nasır’la kardeş olmuş,topuklarım Kirden kalıplaşmış,tarumar saçlarım, Grileşmiş aklarımla,çöplükte eşeleniyorum. Bana benzer köpekler de burada. Martıların çığlığı , içimizdeki feryat, Köpekler uluyor,bense suskunluktayım. Az ilerde, ben gibi insancıklar, Az ilerde,insancık olmaya aday çocuklar. Artık,gök yüzüne bakmıyorum bile. Biliyorum ki , bura, Tanrı’nın yeri değil...

Saat karanlığın gözlerini göstermekte… Öyle can alıcı bir vakitte Gel ki, gitmek mümkün olmasin… Geceye bağlandi kalemim Onu yazdiran da bir başka, Yazamadan yapamiyor, Susmuş bur zifiriyi dile getirmek istiyor kalemiyle Noktasindan virgülüne kadar, Ağlat cümlelerinin noktalama işaretlerini desen ağlatamaz Çünkü yazar içinde hep bir ah yâr besler. Gizem’in kaleminden...