GÜL KOKULU KISTIRMALAR

Yeni yetme delikanlı olduğumuz yıllarda yaz aylarını ailem ile birlikte geçirirdim. Evimiz köyün uzağındaydı. Ama bazen köyün yakınındaki tarlalara tırpan ile ekin biçmeye, bazen patoz ile harman dövmeye, bazen de tütün kırmaya giderdik. Köy demek bakkal dükkânı demekti. Madem köyün yakınına gelmiştik kendimize bir güzellik yapabilirdik. Köy bakkalında bulabileceğimiz en güzel, en tatlı şey ise elbette lokum olurdu. Öğle arası mola verdiğimizde hemen birini bakkala lokum ve püsküt (Bisküvi) almaya gönderirdik.

İki bisküvi arasına bir lokum koyup hafifçe yassılaştırarak hazırlanan yiyeceğe bizim oralarda “Kıstırma” denirdi. Pek gönüllü olmasa da zavallı lokum iki bisküvi arasında kıstırılmış olurdu. Şüphesiz o yaşlarda şekerden, diyabetten bihaber bol bol kıstırma yerdik. Karbonhidrat, yapacağımız ağır işler için bize enerji sağlardı.

Bugün yeni caminin avlusuna yan yana iki masa koymuşlardı. Masalardan birisinin üzerinde eflatun renkli küçük çikolatalar ve kapalı pet bardak sular, ikinci masanın üzerine bir kasa lokum ve bol miktarda bisküvi konulmuştu. Malum birkaç gün sonra mübarek üç aylar başlıyordu. Hayırsever bir Alanyalı, cuma namazından çıkanlara bir güzellik yapmak istemişti.

Masanın üzerinden iki adet sütlü pötibör bisküvi alarak arasına bir tane de üçgen kesilmiş lokum kıstırıp yemeye başladım. Gül kokulu pembe renkli lokum da çok tazeydi doğrusu. Kırk beş, elli yıl öncesinin tadını damağımda hissedince dayanamayıp bir kıstırma daha yaptım. Masanın başındaki delikanlılardan birisi bir bardak su ikram etti. Bu arada herkes dağılmış cami avlusunda kimse kalmamıştı. Tam ben de eve doğru yollanmaya çalışırken masanın başındaki ikinci delikanlı küçük bir karton kutu uzattı. İçerisine bol miktarda bisküvi ve gül kokulu lokumlardan koymuştu.

— Amca bunlar arttı. Eve götür çocuklar falan da yesinler, dedi.

— Valla kardeş, evde çocuk mocuk yok. Ama olsun ben yerim onları, dedim. Gülüştük.

Nasıl bir iştahla yediysem artık, kıstırmalardan aldığım lezzet gençlere de yansımıştı. Hayırsever Alanyalıya gıyabında teşekkür ve dua ederek, paketi kaptığım gibi evin yolunu tuttum.

Ağzınızın tadı hiç bozulmasın. Sevgilerimle…

Necati KüçüK

( Az Efe )