ÖLDü DE KURTULDU 📖 Komünist Hayalet’ten (Emekçi Şair ve Yazar Bülent Arslan’in Eseridir)

UNUTTUM SANIYORSUN…! – Osman Dastan Ana yağan hasret yağmurunda özledim diye dert yanıyorsun,Gözlerimden tane tane bağrı sineme kanlı yaşlar akıtıyorsun,Cehennem azabı yokluğunun harıyla an be an yandırıyorsun, Yangın yerine çevirdiğin acılar diyarı yüreğime sitemler ediyorsun,Çökünce üzerine zifiri karanlığın örtüsü beni aradığını söylüyorsun,Düğün bayram içinde günümü gün ediyorum sanıyorsun, Söylediğin sözler...

İlkel hayvanların erkekleri dişilerine bu türlü kötü davranmaz, eşlerini öldürmezler çünkü. Erkeğin eşini öldürdüğü tek hayvan türü “insandır”Jack London, Adem’den Önce Birbirinden farklı hayatlar nasıl ortak bir hikayeye dönüşür? Acının, kederin beslediği yaşanmışlıkların intikam duygusuyla beslendiği, kesiştiği bu romanda gördüğümüz, duyduğumuz acıların yerleştiği karakterler, büyük bir gerçeği seriyor önümüze. Öğretmen...

Son kez ben yıkarım seni  Dünyada ki son banyon  Günahlarını yıkayamam Sen buz gibi yatarsın  Buz gibi mermer in üstüne  Sessizce durursun  Soğuk suyla da yıkasam  Sıcak suyla da yıkasam  Sessizce yatarsın  Buz gibi bedeninle  Soğuk mermerin üzerine  Giydiririm son elbisen  Beyaz elbiseni  O güzel kefeni Sararım çocuk kundaklar gibi ...

Bir akşam günü, hava hafiften kararıyor, küçük insanların büyük gölgeleri görünmeye başlıyor. Güneşin o günlük mesaisi dolmak üzere yavaş yavaş elini eteğini çekiyor. Yerini karanlık ve yıldızlı bir havaya bıraktı bırakacak. Bir gün daha bitmek üzereydi. Küçücük bir çocuktum dışarı çıkıp yürümek istedim arkamdan annem bana bağırdı; -Oğlum hava kararıyor,...

#OKUDUMBİTTİ #JEANTEULE #İNTİHARDÜKKANI Size, kendinde yaşama gücü bulmayan, yaşamayı başaramayan, hayatın zorluğuna dayanamayan, hayattan, yaşamdan hiçbir beklentisi kalmayanlar son alışverişlerini yaptıkları ve dükkandan çıkarken “görüşürüz” yerine “elveda” dedikleri birkaç nesillik, bir aile dükkanını tanıtacağım. Ülkede savaşın yarattığı ekonomik kriz ve sefalet nedeniyle halkın mutluluğu giderek azaldığı bir dönemde neredeyse herkesin...

Ne değişik bir oyun bu? Ben, yarına dokunamıyorum, Dünse, bana… İstediğim gibi düne gidip, dolaşıyorum. Yarınsa, ne isterse onu çiziyor bana. Fark etmiyor birbirimizi, hiç birimiz… Dün, bana keskin şekiller vermiş, Benimse umurumda değil… Ben, yarına bileniyorum, O da, benden bihaber… Habersizce birbirimizi ziyaret edip duruyoruz. Ve Allah ne verdiyse,...