Turgut Uyar Şiir Dinletisi | Muhammed Münzevi

Ölümüne Aşk Özet; “Aşk her şeyi affeder miydi gerçekten, ya daaffetmeli miydi?‘Özür dilerim bir daha yapmayacağım.’ diye annesine ağlayan bir çocuğu affeder gibi her defasında affettim onu. Yine yapacağını bile bile, yine affettim, hep affettim.”

Mecnun düşmüş çöllere bulmak için leylayıFerhat şirin uğruna delmiş dağı kayayıBen nasrettin misali ummalara mayayıÇalıyorum umudum son tepenin ardında Sığmayarak kabıma dolup dolup dolup taşarakÇileleri dertleri birer birer aşarakDinlenmeden durmadan çılgın gibi koşarakGeliyorum umudum son tepenin ardında Çaldığım kapılarda gözlediğim yollardaBin umutla iplikler bağladığım dallardaTuttuğum her dilekte baktırdığım fallardaDiliyorum umudum...

https://www.youtube.com/watch?v=JK6zSSt5PzI

^^^ ‘Belki bir gün’ deyip gitti, Belki bir gün gelecekmiş. Visalimiz şimdi bitti; Oradan nâme salacakmış. * Gitti yollarını dürüp. Atını bir hırsla sürüp. Dostu düşmanı güldürüp; Mehtabına dalacakmış. * Yetti bitmeme susması. Başı tabana asması. Pazeni ve de basması; Soykasında kalacakmış. * Ay doğar söğüt ardından. Giden gelir mi...

(DENİZ DESTANI) Sene yetmiş iki, yaşım on iki Nasıl bir devrimci yürek onunki Çocuksu heyecan benimki belki …Sanki bir efsane, gizem sezmişim …Vay benim Deniz’im, Deniz Gezmiş’im Hak, hukuk, adalet arar haklıydı “Ne bir haram yedi, ne cana kıydı” Yiğidin solunda devrim saklıydı …Eşin yoktur diyar diyar gezmişim …Vay benim...

DİLSİZ ACILAR Doğduğu günden başlamıştı bu dünya ile olan sınavı çünkü hiçbir türlü derdini anlatamıyordu ve anlatamadığı bu dertler de içine attığı için yaşamış olduğu acı tarifsiz oluyordu çünkü o dilsizdi. Bu dilsizlik bazen çaresizliği bazen  de hüznü  simgeliyordu bu simge onun boynuna asılmış bir kolyeydi bu kolyenin ham maddesi...