Tek Söylemek İstediğim Çok Seviyorum Seni

Belki birgün yine dururum o sokak lambasının altında,

Şikayet etmeden havanın ayazına,

O en sevdiğin şiiri okurum sana,

Düşünürken o an seninle evliliğin her bir saniyesini.

Şiir gibisin biliyor musun sıkılmadan okumak istediğim,

Söyle başka birisini neden seveyim ki,

Yanımda olmasan bile yine de beni sevdiğini hissederdim,

Öylesine değil kalpten sevince düşünmemek gerekti zaten mesafelerin her bir kilometresini.

Sen karşı binada iken oturup bakardım öyle,

Sessiz sakin dinlerdim çiceklerle sohbet edişini,

Tebessüm edişin kış mevsiminde açan bir gül tanesi gibiydi sanki,

O an işte buldum dedim kalbimin en güzel şiirini.

Gece oturup gökyüzünde ki yıldızlara bakmak mesela,

Ya da yağan yağmurun altında yürümek elinden tutup nereye gittiğimizi bilmeden öylesine,

Seninle içtiğim kahvenin tadı ayrı bir güzeldi,

Hiçbir şey söylemesen bile bakınca gözlerinin içine anlıyordum ne demek istediğini.

Anlatılmaz yaşanırdı bende ki sen sevgili,

Senin her sesini duyduğumda ise saklayamıyorun seninle aynı şehrin sabahına uyanma isteğini,

Bazen iki damla gözyaşı süzülüveriyor yanağımdan şiir gözlüm yanımda değilsin diye ama belli etmiyorum üzülme sen yeter ki,

Tek söylemek istediğim çok seviyorum seni.

Barış Kapkıner