SIFIR NOKTASINDAKİ KADIN
NEVAL EL SEDDAVİ
110 SAYFA
Hiçbir şey beklemiyorum
Hiçbir şeyden korkmuyorum
Özgürüm ben
Kanatır Cezaevi’ndeki kadın mahkumlarla ilgili bir araştırma sırasında yolları kesişir Firdevs ve Mısırlı feminist yazar El Seddavi’nin. Öylesine etkilenir ki bu idam mahkumu kadından, hikayesini öğrenip kaleme almaya karar verir. Önceleri Firdevs kabul etmez onunla görüşmeyi. Fakat sonrasında bir araya gelirler ve bu “korkunç, gene de harikulade” öykü ortaya çıkar.
İçimi acıtan satırlardı herbiri. Ailesinden sevgi göremeyen, amcası tarafından tacize uğrayan, ilginçtir yine aynı amca tarafından okula gitmesi sağlanan bir çocuk Firdevs. Başarılı bir öğrencilik hayatı olur aslında. Ortaokul diplomasını alır, bir işe girerek saygın bir yaşam sürme hayali, neredeyse dedesi yaşında bir adamla evlendirilmesinin ardından yerle bir olur. Sonrası ise çorap söküğü gibi. Şiddet, dayak, sokaklardaki tehlikeler, sevgi sandığı aldatmacalar ve adım adım fuhuşa giden yol. Erkeklerin hüküm sürdüğü bir dünyada yaşadıkları ile ruhunuzu yaralıyor Firdevs’in hikayesi. Bu dünyada “Kadın” olmanın hele ki bir “Fahişe” olmanın acısı saklı kitapta. “Zamanın eskitemediği kitaplardan” denmiş arka kapakta, ne yazık ki çok doğru değil mi?
Sevgili Azime ablamla okuduk bu hüzünlü hikayeyi. Eşlik ettiğin için teşekkür ederim ablacığım Daha güzel, huzur dolu hikayelerde yeniden buluşmak dileğiyle.
Cezaevinde geçirdiğim üç ay süresince, adam öldüren çok sayıda kadınla karşılaştım; kimileri bana Firdevs’i anımsattı. Gene de hiçbiri onun gibi değildi. O benzersizdi. Sırf çehresi, tavırları, cesareti ya da derin bakışları değildi onu öbür kadınlardan ayıran; yaşamayı toptan reddedişi, ölümden zerre kadar korkmayışıydı.
Artık onuru korumak için büyük paralar gerektiğini, ama büyük paraların onuru yitirmeden kazanılamayacağını öğrenmiştim.
“Herkes bir gün ölecek Firdevs. Sen de, ben de. Önemli olan ölene kadar nasıl yaşayacağımız?”
“Nasıl yaşayacağız? Yaşam çok zor.”
“Yaşamdan daha sert olmalısın Firdevs. Yaşam çok sert. Gerçekten yaşayanlar yalnızca ondan daha sert olanlardır.”
Gözlerine kara gözlükler takıp sonra da güneşi göremediğini söylüyorsun.
Ben aşktan bir şeyler beklemiştim. Aşkı tanıyınca insan olduğumu hissetmeye başlamıştım. Fahişeyken karşılıksız hiçbir şey vermez, hep alırdım. Ama aşık olunca bedenimi, ruhumu, aklımı ve tüm çabamı düşünmeden verdim.
LÜTFEN KİTAP OKUYALIM!!!
Arzu ORTAÖREN