Sevgini Doldurdum İçtiklerime

Bir zamanlar sana koşardım

Adım, adım

Her şeyi senle yaşardım

Sana anlatırdım

Kitaplarım isimlerin le dolsun

Albümümde resimlerin olsun derdim

Her karşılaşmamızda resim isterdim

Her Perşembe akşamını

İple çekerdim

Umutla beklerdim.

Akrep dönemez olmuştu ekseninde

Zaman durmuştu yerinde

Gelmediğin son Perşembe gününde

Önce hafif bir kırmızılık sardı Ankara’yı

Ufuk yavaş yavaş benimserken kararmayı

Bir şeyler söyler gibiydi

Gelmeyecek der gibiydi

Ay doğmuş önüne bulular gerilmişti

Mehtap bambaşka renk almıştı

Yıldızlar gök yüzüne serpilmişti

Sessizlik bir şeyler gizlemişti

Rüzgarın esintisi

Gelmeyecek demişti

O akşamın hüzne kapıldım

Yaşlar dolmaya başlamıştı gözüme

Gırtlağım da düğüm olmuştu hıçkırık

Yağan yağmurlara karıştı kaygılarım

Arttıkça arttı efkarım

Yatağına sığmayan sel gibi coştum

Çölde susamışçasına içkiye koştum

Şişelerde seni aradım

İçkilerle seni yudumladım

Kırık kadehler yerleşti harap olmuş gönlüme

Varlığımda habersiz döndüm her gün evimde

Şaşkın dostu meyhaneler oluverdi barınağım

Boşaltılan şarap şişeleri idi sığınağım

Senide şişeler içinde yaşatacağım

Öyle bir etki etin ki kederime

Senin yerine sarıldım kadehlerime

Sevgini doldurdum bitirinceye kadar

Sevgini doldurdum içtiklerime

Yusuf Değirmenci 3