RÜYANDA GÖRSEN İNANMA

Devrildi ulu çınarlar, kurudu o gür pınarlar,

Ateşe verdim dünümü, kül oldu tüm hatıralar.

Şimdi karşına çıkıp da af dilerse geçen yıllar,

Diz çöküp tövbe etse de… Rüyanda görsen inanma!

Sırtımdan vurduğun hançer, hâlâ durur yerinde,

Bir cehennem taşıyorum, şu göğsümün dibinde.

Mutluluk maskesi takıp, gülüyorsam resimde,

O tebessüm bir tuzaktır… Rüyanda görsen inanma!

Yalandır o beyaz düşler, aldanma sakın renklere,

Karanlık hakimdir şimdi, çöktü bütün ahenklere.

Adımı bir yıldız yapıp, koysalar da o göklere,

Ben karanlığa aitim… Rüyanda görsen inanma!

Ben çoktan selamı verdim, kendi cenazeme geldim,

Kefeni yırttım üstümden, belki de hepten delirdim.

Sanma ki nefes alırım, sanma ki tekrar dirildim,

Bu gördüğün bir cesettir… Rüyanda görsen inanma!

Kapandı gönül defteri, mühürlendi o taş kapı,

Yıkıldı temelinden bak, sevda denen o dev yapı.

Şifa bulmaz bu hastalık, kâr etmez hiçbir hapın,

İyileştim desem bile… Rüyanda görsen inanma!

Şah damarımdan kesildi, sana giden o yollar,

Beni kucaklasa bile, seni saran o kollar.

Yansa da bitse de âlem, kül olsa sağ ve sollar,

“Seni seviyorum” dersem… Rüyanda görsen inanma!

Ahmet Hakan Gözcü