Özlem 

Saat dokuzu beş geçe Atam gitti gelinmeyen yere Bıraktı bizi bizimle Cumhuriyeti teslim etti bize Dokuzu beş geçe saatler durdu Atam teslim etti ruhunu Bir anda yasa boğdu yurdumuzu Göz yaşları sel oldu Saat durdu dokuzu beş geçe Gömdük atamızı gönüllerimize Ölmedi yaşıyor hepimizin kalbinde Gitsede gelinmeyen yere Ağlayarak dalgalanıyor...

Hayalden Hikayeye Moda   Moda, keşfetmeyi bekleyen sınırsız bir dünyadır. Bu dünya, renklerin, desenlerin ve şekillerin bir araya gelerek oluşturduğu bir dildir. Siz bu dili kullanır, tasarımlarınızla yeni hikayeler anlatırsınız. Her kumaş, her dikiş, bir anlam kazanır ve bu anlam, tasarımınızın ruhunu oluşturur.   Hayal kurmak, tasarımın başlangıç noktasıdır. Ama...

Saymayı boş verdim,geçen yıllarıGittiğin yerde hala, bekliyorum..Belkiler Okyanus’unda yımBu günü geçtim , yarınlardayım..Göz Pınar’larım , kuru çorak Gelsende görebilirmiyim bilmem..Ama ,kokundan seni tanırım.Aşk Tanrıçasının, sana özel kokusundanBıraktığın yerde bekliyorum..Yosun tutmuş,yarım yamalak ayaklarımTiktakları azalan kalbimle..Dizlerimin üstünde bekliyorum.Hastalanmış yüreğimle.Uzaklardan , Selalar okunuyorAlınıyorum , kendi üstüme..Bıraktığın yerde bekliyorum….Taşı kırılmış mezarlık içinde…. Ramazan Aras...

Islak bir şiir bu, sen güzel kız bul, hayalinde ki, beni… Ben yoruldum, yaşlandım, kuru dal sanıp, hep yaşlara yaslandım. Oysa, annem, dağ olsa, güvenme derdi, dinlemedim. Kuru ayaz, kutup soğuğu ciğerlerimde, bir kanser gibi sevgisizliğim, mutluluk hissi neydi, bilmediğim. Islanmışım, anlayacağın ta iliklerime kadar. Islak bir şiir bu, sen...

BİR DELİBAN VAKTİ —————- Yayla rüzgârında iğde kokumsun, Desem sana bilmem doğru olur mu? Ben dalgada deniz, sen bende kumsun, Martılar uçursam seni bulur mu? İlmihâl mızrağı batar döşüme, Serçe eti damağımda panzehir. En yüce alkışı salma düşüme, Sen bende Zühre ol, ben sende Tâhir. Başıma atılan taşıdır körün, Ne...

Doldurulmuştu kum saatimiz dünyaya ilk geldiğimiz andan itibaren ve çevirmişlerdi artık, geri sayım başlamıştı işte! Kendi kendimizi idare etmeyi öğrenene kadar beslendik, büyütüldük ya ebeveynlerimiz, ya da sorumlu birileri tarafından. O zamana kadar her şey daha kolaydı belki de. Asıl iş, akıl başa gelince başlıyordu. Sorumluluklar, zorunluluklar, hayat yükü denen...