Özgür Sanat Dergimiz Çıktı.

Çocuktum. Ailemle beraber Gördes kırsalındaki bir Yörük damında yaşıyorduk. Yılın tam da bu günlerinde, yakınlardaki bir kasabadan yaşlıca bir amca eşeği ile helva satmaya gelirdi. Evimize yaklaştığında “Helvacı geldi! Köpük Helvacı geldi!” diye bağırırdı. Biz hemen koşar, köpeklere “Hoşt” der helvacı amcayı eve buyur ederdik. Parası olana parayla, parası olmayana...

Sana yalvardım yakardım İnsanlığa yaramadın İnan ben zaten sakardım Yaramızı saramadın Herkes bak kendi işinde Hesabın üçü beşinde Yalan dünyanın peşinde Gittin gittin varamadın Daldan dala gidin konun Sonun nasıl olur sonun Hazır gelmiş çimentonun Harcını hiç karamadın Pınar aksın göller dolsun Yalancının gülü solsun Birgün olsun birgün olsun Alparslan’ı...

B.F. Bize kısaca kendinizi tanıtır mısınız? E. H.: Həsənzadə Etibar Oktay oğlu 07 iyun 1992- ildə Azərbaycan Respublikasının    Daşkəsən şəhərində anadan olmuşdur. 2010-cu ildə Daşkəsən şəhər Anar Mursəlov adına 2 saylı orta məktəbi bitirmişdir. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin, Avrasya Sanat Kültür, Edebiyat və Bilim Federasyonunun (ASKEF), Anadolu Sanatçı, Yazar və Ozanlar...

Gazeteci yazar Güney Güneyan’ın 40 Kitap etiketiyle yayımlanan “Prekarya: Özgür Köleler” adlı yeni inceleme kitabı ikinci baskısını yaptı! Kitapta, siyasi otoritelerin genç nüfus üzerinde yaratmış olduğu baskı ve yaratığı etkileri, güvencesiz çalışma ve genç nüfusun yaşadığı problemleri, gelecek kaygısı ve prekarizasyon sürecinin adım adım işleyişini anlatılıyor.   Güneyan, çalışmasının bir pasajında...

. Gök mavi yer yeşil olsun Kainat huzurla dolsun İnsanlar her zaman gülsün Kuşlar kelebekler uçsun .. Başaklar bire on versin Mutluluk dünyayı sarsın Kötülük göz yaşı dursun Tomurcuk çiçekler açsın . Bahar gelsin güller açsın    Neşeyle kelebek uçsun Günümüz hep iyi geçsin Çocuklar gülücük saçsın . Gerçek olsun...

Altmışlı yıllardı. Çocuktuk. Gördes kırsalındaki evimizde yaşıyorduk. Kırsalda yaşamanın en büyük zorluklarından birisi de yalnızlıktı. Bazen günlerce aile üyelerinden başka insan görmezdik. Çocukluk arkadaşlarımız, eğer varsa kendi kardeşlerimiz olurdu. Hal böyle olunca herhangi bir nedenle evimize gelen insanları büyük bir ilgiyle karşılardık. Aile büyüklerimiz misafirlerle sohbet ederken, biz çocuklarda acaba...