Ah o analar
Devrim yürekli
Devrimleri doğuran analar
Elleri öpülesi
Baharın sevincine
Tohumun isyanına, benzeyen yürekleriyle
Bize
Bize can veren analar…
Munzur, Ararat kadar yüce
Dersim kadar ağıtsal
Amed zindanları gibi çığlık çığlığa
Can verip sır vermeyen
Devrim yürekli
Yiğitleri doğuran analar
O analar’ki acıyla yoğrulmuş
Yoklukla hasretle sınanmış
Bıçak sırtında direnç
Devrimde bayrak
İsyanda kavga
Yaşamda umuttur
Vatan yürekli analar…
Çöl çiçeği gibi dirençli
Serap kadar anlamlı ve güzel
Tanrıdan daha kutsal
Yeryüzünde yaşayan
En güzel çiçektir o analar.
Hani cennet, anaların ayakların altındaydı
Hani kadınlar, tanrının emanetiydi
Tanrı ihanete soyunurken
Savaşlar yaratıp
Kerbela’ya dönerken yaşam
Canlar satılırken köle pazarında
Nikah kıyılırken
Dokuz yaşındaki çocuğa
Tecavüze uğrayıp yakılırken
Özge can’lar
Şeker yemeden ölürken çocuklar
Nerede size o cenneti sunan tanrı
Erkek egemenliğine sunulmuş bir kitap
Erkeğin kaburgasında
Yaratılmış bir kadın
Erkeğin hizmetine sunulmuş bir ana
Adaleti şaşınca tanrının
Vicdan terazisinde
Umut bekleme be ana
Umut bekleme..!!!
Gül kokusuna
Kan kokusu sinmişse
Dağ ateşe düşmüş, duman tütüyorsa
Canan yanmış, can yakıyorsa
Mevsimsiz hazan düşmüşse
Bir ananın yüreğine
Umut yerine
Acı boy vermişse o coğrafyada
Anaların göz pınarları
Irmak olup akıyorsa
Yüreğine darağacı kurulmuştur
Feryatı figan olmuştur
Çığlığını sığdıramaz yüreğine
Sivas gibi türküler
Türküler yanar bağrında
Her cumartesi bir umut
Bir umut işte
Yolunu gözle evladının
Cumartesi anneleri..!
Güneşe yürüyenleri
Umuda gül ekenleri
Yaşama can verenleri
Devrime umut bağladığımız
Yiğit doğuran
Kutsal ve doğurgan toprak anaların
Yüreğine acı
Gözüne yaşa düşüren her kes
İhanet içindedir
Ve her kadın bir vatandır
Vatana ihanetin suçu, ölümdür..!!
#Şair #ZeynelYaşar
Zeynel yaşar