HARRY POTTER ve ÖLÜM YADİGARLARI

7. KİTAP

J. K. ROWLING

690 SAYFA

Hogwarts onun bildiği ilk ve en iyi evdi. Harry, Voldemort, Snape, terk edilmiş çocuklar, üçü de burada bir yuva bulmuştu…

Uzun ve heyecan dolu bir maceranın sonuna geldim. Her sayfası dolu dolu bir son kitaptı. Felsefe Taşı ile başlayan yolculuğum Ölüm Yadigarları ile son buldu. Bitmesini istemezdim ama her şeyin bir sonu var elbet.

Karanlık ve aydınlığın, iyi ile kötünün mücadelesi bu kitapla zirve yaptı. Lord Voldemort gün geçtikçe güç kazanırken Harry ve arkadaşları da boş durmuyor elbette. Yedinci yılında okula dönmeyen Harry, Dumbledore’un verdiği görevi tamamlamaya çalışmaktadır. Elbette Ron ve Hermione’nin destekleri ile.

Bir yandan karanlığın kötülüğünden, Voldemort’un öfkesinden ve Ölüm Yiyenler’in şiddetinden kaçarken pek çok sırla da karşılaşır Harry.

Hemde ne sırlar.

Snape, Dumbledore ve ailesine ait tüm bilmeyenler açığa çıktıkça üstlendiği görevi tamamlama isteği daha da artar.

Okumakta geç kaldığım bir seriydi. Ama zamanı yeni gelmiş demekki, değil mi? Yine bir solukta okuduğum yer yer sinirlenip yer yer hüzünlendiğim bir okuma oldu. Çok ayrıntıya girmek istemiyorum, zira ipucu vermeden anlatmam zor. Benim gibi okumamış olan dostlar varsa daha fazla gecikmeyin ve mutlaka okuyun diyorum. Herkese sihirli akşamlar.

“Bana Harry Potter’ı verin” dedi Voldemort’un sesi, “kimseye zarar gelmesin. Bana Harry Potter’ı verin, okula dokunmayayım. Bana Harry Potter’ı verin, ödüllenirilin.”

James’e benzediğini düşünüyorum. Arkadaşlarına güvenmemeye şerefsizliğin doruk noktası gözüyle bakardı o.

Yiğittir Gryffindor’da kalan çocuklar, hepsinin yürekleri, nah, mangal kadar.

Sınır tanımayan bir zeka, en büyük hediyedir insana!

Alacakaranlıkta yaparsan nazarı, bozulur gider geceyarısı. Mürverdense asan, hiç bitmez tasan.

Birleşmeleri halinde sahibini Ölüm’ün efendisi haline getirecek üç nesne, yani Yadigarlar… efendi… fatih… muzaffer… son yok edilecek düşman, ölümdür…

Öldür beni öyleyse Voldemort, ölümü memnuniyetle karşılarım! Ama ölümüm sana aradığın şeyi getirmeyecek…anlamadığın o kadar şey var ki…

Bazen gerçekten kendi güvenliğinizden fazlasını düşünmeniz gerekir! Bazen gerçekten çoğunluğun iyiliğini düşünmeniz gerekir! Savaş bu!

Ölülere acıma Harry. Yaşayanlara acı her şeyden çok da, sevgisiz yaşayanlara.

LÜTFEN KİTAP OKUYALIM!!!

Arzu ORTAÖREN