Bu Bir Savaş

Eşitlik var mıdır gerçekten kadınlar ve erkekler arasında. Yüzyıllardır içinde ve tanık olduğumuz bir savaşın içinde gibiyiz.

Kadınlar bir tarafa erkekler öbür tarafa gibi ayırmışız. Hem ayrı hem yan yana olmayı beceremeyen varlıklar olarak devam ediyoruz.

Her anlamda farklıyız aslında eşitiz desek de. Eşitlik hukuk önünde olur ama günlük yaşamda etkisini göremeyiz.

Taraf tutmak olmamalı amacımız; mayamız insan ya oradan bakmalıyız meseleye.

Aslında gizli bir rekabet içindeyiz. Kim daha iyi kim daha yetkin veya kim daha daha ne. Bu bir savaş aslında.

Diğer cinsiyetin yokluğunda hangi yanımız eksik kalır; nelere gücümüz yetmez düşünmeyiz.

Farklılıklarımız birbirimizi tamamlayan yönlerimizdir aslında bilmeyiz. Yan yana birizdir; ayrı ayrı değil.

İşin çözümü farklılıklarımızı ve bütün olduğumuzu kabul etmek.

Hangi canlının hangisine üstünlüğü olabilir ki bizim olsun.

Üzerimize yüklenmiş görevlerle başlıyoruz bizi ayırmaya; bu erkek işi, bu kadın işi diyerek.

Aslında önemli olan hayatı paylaşabilir ve yaşanabilir kılmak. Birbirimizin hayatını savaşarak çekilmez yapmak yerine kolaylaştırmak gerek.

Bunlar dışında herkes yapması gerekeni ve sorumluluklarını bilir zaten.

Yine de yokluğunu görmeden kıymetini bilmeyiz insanların. Bir arada yaşayabilmenin değerini kaybedince anlarız.

Kadının yaptığını erkek, erkeğin yaptığını kadın olarak neden yapamayalım mesela imkansızı istemedikten sonra.

Kız çocuğuna pembe, erkek çocuğuna mavi giydirmek doğar doğmaz görevimiz sanki. Cinsiyet bilincinde olalım fakat bunu bir ayrıma ya da savaşa dönüştürmememiz de lazım.

Bunun gibi ayrımları yapmamız daha baştan; bu bir savaş demek anlamına gelir, birbirimizi insanlıktan çıkartan!