Bin Dokuz Yüz On Dokuz samsun

Bin dokuz yüz on dokuzun on dokuz mayısında

Bir vapur demirleniyor Samsun’un kıyısında

Bu vapur sahiller de umudu yaratmıştı

Bu umudun coşkusu sahillere taşmıştı

Bir coşku seli ki samsun kıyılarında

Yeniden bir doğuş vardı Karadeniz de o anda

Bir ilgi ki müjde veriyordu dalgalara

Bir sevinç ki taşıyordu denizden karalara

Sevinçliydi Samsun sahillerinde

Su, kum, taş, çakıl

Yaşamadı yaşamadıklarını bir başka ay bir başka yıl

Görmedi gördüklerimi

Bilmedi bildiklerimi

Şahit olduklarıma ermedi akıl

Samsun sahillerin de demirleyen gemi

Başlangıcıydı kurtuluş yolunun

Sevinçler çığlık çığlıktı

Umudu idi Anadolu’nunAnadolunun

Sahillere vuruyordu yankılar

Çiziliyordu rotası kurtuluş yolunun

Kalkacak diyordu bu sis

Bitecek diyordu bu kabus

Keder silindi gönüllerden

Artık yüzlerde hüzün

Düşüncelerde karamsarlık yoktu

On dokuz Mayısta kuzeyden doğdu güneş

Ufuk da doğan güneş Mustafa Kemal idi

Hüzünlü gönüllerde umutlar filizlendi

Mustafa Kemal’di İstiklale karalı

Özgürlüğe özdeş

Bir başka tutku idi Mustafa Kemal’in Samsun’da oluşu

Bir başka duygu idi güneşin kuzeyden doğuşu

Söylenen bu tutkuydu merakla dinleyene

Bu gaye anlatılmalı deniyordu şehir’e şehirliye

Anlatılmalıydı bu tutku köye köylüye

Ulaşmalıydı bu duygu ağaya, paşaya, beye

Bu güneş ışık verdi birden bire

Özgür olan esir kalan her ülkeye

Bu umut ışığı ilham kaynağı oldu

Vatanı sevmeye

İnsanca sevilmeye

Anlaşılmaya başlanmıştı Mustafa kemal kararı

Esti Samsun sahillerinden hürriyet rüzgarı

Yayıldı Anadolu’ya

Taşıdı hayır nidalarını

Dağa, denize, ovaya

Çizilecek diyordu rotası kurtuluş yolunun

Kalkacak diyordu bu sis üstünden Anadolu’nun

Bu düşüncelerle Mustafa Kemal geçti Havza’dan

Özgürlüğe esen yelin esintisi hissedildi

Yusuf Değirmenci 3