BEN BİR DELİYİM

-Gerçek bir yaşamdan bir alıntıdır..

Bakmayın öyle suskun

Öyle mağrur durduğuma

Fırtınalar kopuyor

Ayaz yiyen yüreğimde

Yokluğun pençesine

Düştüm düşeli

Sokaktaki köpekle

Saçımdaki bitle yoldaş oldum

Bir zamanlar beydim

Kıravat”lı, takım elbiseli

Tıraşlı, yakışıklı bir adamdım

Sertim, vurdumu masaya ikiye bölerdim

Aşka âşık bir devrimdim ben

Yokluğun dilinden türküler söyleyip

Varoşların mert delikanlısıydım …

Benimde sevdiğim vardı

Gözlerine baktığımda kaybolduğum

Güldüğünde yüreğimde devrimler yaratırdı

Ellerini tuttuğumda avuçlarımın içi yanardı

Aylar sonra yağmur yiyen

Toprağa benzerdi kokusu

Vatan gibi

Ülkem gibi güzeldi

Mesla gökteki maviyi

Darağıcinda’ ki Denizi çok severdi

Bazen kızıl dere olur gürül gürül akardı

Yoksulun sofrasına bağdaş kurardı

Köyleri gezer filize can suyu olurdu

Anlına al şafağın yıldızı değmişti

Kuşanırdı bütün isyanları

Barikatın en önünde haykırırdı

Güneşi biz doğurduk

Yıldızları bız serptik gök yüzüne

Hayatı biz kurduk

Biz var ettik yaşamı

Bu ayrım gayrım niye

Kim kimden üstün

Kim karar veriyor…

İşte böyle bir kadındı

Öyle gözü kara

Öyle isyan yüklüydü

Boyun eğmeyi sevmez

Haksızlığa direnirdi

Susmak onursuzluktur derdi..!

Bir gün bir gece yarısı

Dışarda deli bir poyraz

Çıldırmış bir rüzgar

Kuş yuvasına

İt inine çekilmişti

Vakitlerden böyle bir vakit

Kırıp kapıyı, dayadılar namluyu

Tekme tokat dövdüler bizi

Ana avrat sövdüler bize

Anadan üryan aldılar

Yüzlerinde gecenin korkusu

Dileri akrep zehir

Domuz ağırı gibi kokuyorlardı

Sürdüler bizi atılar ışık görmeyen bir arabaya

Uzun bir zaman yol aldık

Sonra kuyutu karanlık

Bir dağ yamacında bulduk kendimizi

Çok dövdüler, çokkk

Çok sövdüler

Kudurmuş it gibi saldırdılar sevdiğime

Toprak kirlendi

Ve ben orda öldum..!

O saçının teline kiýamadığım

Devrim yürekli sevdiceğime

Dayıp namluyu oracıkta infaz etiler

Benide, öldü diye bırakıp gittiler…

Bir uyandım, ben kan revan içindeyim

Ömrüme ömür katan kadınım

Güneşe yürümüştü

Artık yıldızların yoldaşı olmuştu

Beni sormayın

Benim son halim bu işte

Biraz kafayı kırdım

Biraz çıldırdım

Biraz biraz biraz işte

Ben bir deliyim artık

Sokaklarda yatan

Kimsenin hiç bir şey bilmediği

Horlanan, dışlanan, tiksinerek bakılan

Bir deliyim işte

Ben böyleyim işte…

………Zeynel YAŞAR