#okudumbitti #simonbeckett #kapan #alıntı #kitapyorumu “Dünya, her şeyi senden daha iyi bildiğini sanan insanlarla dolu.” “İnsanın hayatını istediği gibi yaşama hakkı vardır.” ” Kimse kendini tamamen koruyamaz.” “Bazı taşların altına bakılmaması belki de daha iyiydi.” “Düşünmeyi bırakırsan şansını kaybedersin.” Yazar Simon Beckett’in “Kapan” kitabı ile Kasım ayında ilk yorumum Ile...
Kalbin aynası. Tıpkısının aynısı. Ne katı ne de sıvı. Sanırsın bir kayısı. Oysa ne sarı ne de kuru. Bazen yaş, üstündeyse kaş. Bilmece gibi oldu tarifi biraz, ama adresi de baş. Evet kesin olarak söyleyebileceğimiz tek şey belki de bu, başta olması. 2 tane oluşu bile genel tanıma giremez, çünkü...
SANA YENİLDİM Seninleyken, her zorluğu yaşardım inanTükettin umutlarımı, bırakıp gittiğin anYokluğun yaşama sevincimi aldı o anHer şeye rağmen, bir sana yenildim, sana zalim Her derdi gögüslerdim, sevseydin eğer Taç yaptım tahtıma, otursaydın eğer Taçsız taht, kraliçesiz olmuyormuş meğerHer şeye rağmen, bir sana yenildim, sana zalim Mutluluk yollarını kapattım, sen gideliYıldırımlar...
Yetmişine merdiven dayamış yaşlı büyükanne meşe palamudunun gölgesine bir kilim sermiş buğday eliyordu. Kalburun üstünde toplanan buğday kavuzlarını parmaklarının ucuyla alıp dışarı atıyor, kalburun altına geçen cılız kavruk buğday tanelerini de tavukların yemlerine karıştırmak üzere bir kenara ayırıyordu. Hareketlerine bakılırsa kalburla ve elekle olan tanışıklığı yeni değildi. İleri yaşına rağmen...