“Uçuk kaçık yalan düşler”
Kaybolur hayatın matem sokaklarında..
Ödüle doymadı
Gözümüzü oyan heybetliler..
Müşküle kilitlenmiş
Masum düşüncelerim..
Karanlıkta kaldı,,
Ötelere mahkûm
Heba olan düşlerim..
Bir hicran ateşi düşer içime ara ara,,
Avuturum bazen gönlümü
Uçuk kaçık boş hayaller uğruna..
Ne umutlar sırdaş oldu,,
Bir lâhza yaralı yüreğime..
Nede yaldıza bürünmüş sözler,,
Deva oldu şu mahzun gönlüme..
Göz yaşı dökmek nafile
Zaman küsmüş doğruluğa,,
Ve yâr olmuş kahpeliğe..
Sahte tutkular sarmış,,
Vicdanlarda ölmüş insanlığı..
Çıkarcılar kutladılar hep
Yalandan zaferlerini..
İçlerine sinmesede,,
Toz pembe menfaat örttü
Bütün gerçek duygularını..
Cam kırıkları gibiydiler bir zaman,,
Gönüle girmek için
Türlü sahte kılığa büründüler..
Zaman biraz cömert davrandı
Kendilerince,,
Kinlerini dokudular ince ince..
Çoğaldıkca azdılar
Azdıkca ateş saçtılar..
Hak unutuldu,,
Kulluk mübah oldu kula..
Sırt çevirdik doğruluğa,,
Ve onun yoluna..
Akıl firarda demode oldu
Bütün doğru düşünceler,,
Harap oldu ona çıkan bütün yollar..
Şu alemi kendimize yâr sandık,,
Ölmeden beden/ öldü insanlık..
İncittik gönülden düşeni,,
Sevemedik bir türlü seveni..
İnce bir elektir hayat,,
Ey feleği kendine yar sananlar..
Zaman küser/ azgınlara hırçınlara,,
Kol kanat olur müşküle doğruya..
Ruhumu !!
Daha fazla hüsrana salma
Ne olur,,
Alemlerin yüce sultanı..
Kahretsin !!
Yok ettiler şu koskoca insanlığı..
Sen biliyorsun sen görüyorsun
Yaralı kalplerin feryadını..
Hayallerim hep yarım,,
Aklım yine firarda..
Bir hicran ateşi düşer içime ara ara,,
Ağlamaklı duygulara sararım zamanı..
Avuturum bazen gönlümü,,
Uçuk kaçık yalan düşlerle..
Masum adımlarım sırdaş dertlerime,,
İnceden inceye sızı düşer
Arada bir içime..
Hakkım bin kez haramdır
Gönlümü yaralayıp giden densizlere..
Gurur duyarım her daim,,
Başım belada olsada şu yalnızlığımla
Hayatın matem sokaklarının,,
Islak kaldırımlarında..
Mahcup Sevdaların Şairi..