BEN KONUŞAMAYAN

Gelip geçen bana bakıyor

Ben de sadece onlara bakıyorum

Üstümdeki elbiseyi ekleyip gidiyorlar

Onlar bana bakıyor ama

Ben onlara bakamıyorum

Cevap bile veremiyorum

Yazın sıcaktan terliyorum

Bütün gün güneş vuruyor yüzüme

Kışın soğuktan titriyorum

Kimse demiyor

Üşüyormusun diye

Bazen kuşlar konuyor üstüme

Kuşlarada bir şey diyemiyorum

Çocuklar bana bakıp gülüyor

Bütün gün ayakta duruyorum

Bazen köpekler bile avlıyor

Host köpek diyemiyorum

Ben onlardan onlar benden korkuyor

Beni insan sanıyorlar

Bilmiyorlar ben neyim

Bazen bazen yolun ortasında

Soyup çırıl çıplak bırakıyorlar

Çünkü üstümdeki elbiseyi satıyorlar

Ben konuşamayan

Ben bakamayan

Ben düşünmeyen biriyim

Ben kimmiyim

Kimsenin fark etmediği

Vitrinlerde ve mağaza önünde duran

Hani bazı mağazaların

Önünde sessizce duran

Size boş gözlerle bakan

Bakıp ta geçtiğiniz

Vitrin mankeniyim

Evet dostlar

Görmediğiniz o cansız manken

Şair olmasa

Şiir olmaz

Şiir olmasa

Şarkı olmaz

Şiir yazdığını sanan

Şiir yazmaya çalışan

Kendi kendini kandıran

Hayalci şair Metin Özdoğan