Yağmur çiseliyor hüznün üstüne. Hazan mevsiminin son ayındayız. Matemini gizlemiyor gök yüzü. Gri ve siyahın tonlarında İnsanlar akıyor ”Dolmabahçeye” Yüz değil, bin değil, on binlercesi. Öldü! Dediler Bir on Kasım sabahı Herhangi birisi değilidi, ölen. Matemine sessizce, kirpiklerden yaşlar süzülen. Yirminci asrın dehasıydı o. Söyle! Haydi söyle … Ey !...