“…Şahide Hanım hayallere dalıp gitmişti. Sanki zifiri karanlıkta, eşeksırtında köye doğru giden o değildi. Güzel bir bahar günü, pırıl pırıl güneşin altında, kucağında çocuğu kocasıyla beraber kaya yakasındaki evlerine dönüyordu. Önlerinde uzun ve mutlu bir gelecek vardı. En azından bunun için umut vardı. Yüzünü okşar gibi dokunup geçen tesbih ağacının...