Adana Adıyaman Afyon Ağrı Aksaray Amasya Ankara Antalya Ardahan Artvin Aydın Balıkesir Bartın Batman Bayburt Bilecik Bingöl Bitlis Bolu Burdur Bursa Çanakkale Çankırı Çorum Denizli Diyarbakır Düzce Edirne Elazığ Erzincan Erzurum Eskişehir Gaziantep Giresun Gümüşhane Hakkari Hatay Iğdır Isparta İstanbul İzmir K.Maraş Karabük Karaman Kars Kastamonu Kayseri Kırıkkale Kırklareli Kırşehir Kilis Kocaeli Konya Kütahya Malatya Manisa Mardin Mersin Muğla Muş Nevşehir Niğde Ordu Osmaniye Rize Sakarya Samsun Siirt Sinop Sivas Şanlıurfa Şırnak Tekirdağ Tokat Trabzon Tunceli Uşak Van Yalova Yozgat Zonguldak
İstanbul
Hafif Yağmurlu
18°C
İstanbul
18°C
Hafif Yağmurlu
Pazartesi Hafif Yağmurlu
18°C
Salı Yağmurlu
14°C
Çarşamba Hafif Yağmurlu
12°C
Perşembe Hafif Yağmurlu
11°C

KÖPÜK HELVA

KÖPÜK HELVA
28 Mayıs 2022 14:00
445
A+
A-

Çocuktum. Ailemle beraber Gördes kırsalındaki bir Yörük damında yaşıyorduk. Yılın tam da bu günlerinde, yakınlardaki bir kasabadan yaşlıca bir amca eşeği ile helva satmaya gelirdi. Evimize yaklaştığında “Helvacı geldi! Köpük Helvacı geldi!” diye bağırırdı. Biz hemen koşar, köpeklere “Hoşt” der helvacı amcayı eve buyur ederdik. Parası olana parayla, parası olmayana bir çanak arpa ya da buğday karşılığında helva verirdi. Babamız evde yoksa bile annemiz hemen ambardan bir çanak buğday doldurur, bir de boş kap vererek bizim için helva satın alırdı.

Helvacı amca yavaş ve dikkatli hareketlerle gaz tenekesinin kapağını açar, uzun saplı kocaman bir kepçeyle tenekenin içerisinden aldığı koyu kıvamlı süt beyaz köpük helvayı çanağımıza doldurmaya başlardı. Daha o anda ağzım sulanmaya başlar, helvacı amcanın mahsusçuktan yavaş hareket ettiğini düşünürdüm. Sıcaktan yorulan ve susayan helvacı amca bir elini alnına koyup soğuk suyunu içerken, biz çocuklar çoktan yarım bazlamayla helva çanağının başına üşüşmüş olurduk.  

İki yıl önce yine bu günlerde çarşıya inmiştim. Bir helvacının vitrininde görmüş, bir kilo köpük helva satın almıştım. Niyetim, köpük helvanın damak tadı eşliğinde eski günleri yâd etmekti. O günlerde köyde büyük ablamlarda kalıyordum. Meğer büyük ablamda çok severmiş. Yaşlarımıza ve kilolarımıza bakmadan, çarşı ekmeğini kürek gibi kullanıp kocaman kocaman lokmalarla helvayı bir oturuşta götürmüştük.

Bugün köy meydanına eski model kırmızı bir minibüs yanaştı. Arka bagaj kapağını açan satıcı sanki elli beş yıl öncesinde sesleniyordu. “Helvacı geldi! Köpük Helvacı geldi!” Köpük helvalarını küçük küçük kovalara koymuştu. Büyük kova elli, küçük kova otuz liraydı. Üstelik arpa buğday da geçmiyordu. Paraya kıyıp bir kova satın aldım. Tabi doğruca büyük ablamların evine gittim. “Büyük ablam uçtu!” demek isterdim. Ama o kiloyla biraz zor uçar. Fakat çok sevindi. Bir dahaki Köpük Helva mevsimine kim öle kim kala?

Ağzınızın tadı hiç bozulmasın. Sevgilerimle…

Necati KÜÇÜK

( Az Efe )

Yorumlar

Henüz yorum yapılmamış. İlk yorumu yukarıdaki form aracılığıyla siz yapabilirsiniz.