KEDERLİYİM

Yel saçlarımı dağıtmada

Hüzünlü uykusunda ağaçlar

Gölgelerinin ağırlığı sularda

Dereler çağıl çağıl

Üşür serin düşlerde gönül

Bir ezgi çağıldar yürek pınarımdan

Kederli türküler dökülür yüreğime

Rüzgar gibi gelip geçti

Güzel başlayan masal bitti

Titreyen bir fenerim şimdi

Durgun karanlıkta

Çağıldayan, köpüren denize karşı

Gümüşten yıldızlar titreşir

Salardı karanlığa ışıklarını

Ay eğilmiş dingin, dupduru sulara

Bakır yalımlar çiziyor sulara

Som altın, kehribar başaklı

Buğdaylar üstüne

Hüzünlü, sevinçsiz buğday başakları

Acılar yük yük dilsiz ay ışığında

Dökülüyor uykulu pınarlara

Gözyaşından damlalarla

Çektiklerim geliyor usuma

Kederliyim akşam akşam

Kanatlanıp uçamıyor gönül güvercinim

Düşlerim kaygılı Kasım rüzgarında

Dağılıp gitsinler ovalara, dağlara…

Erdoğan Cihan