KARA GÜL

KARAGÜL

Eli neyleyim ararım cananı
Canan unutup, anmasa da beni
Söyle ne yapayım sensiz gülşeni
Neler oldu böyle bize Karagül

Nergis ar eder, utanır açmaya
Leylaklar sen varken koku saçmaya
Anka gibi külden doğup uçmaya
Aşk yeter gerek yok köze Karagül

Mor menekşe övüp durdukça seni
Çatlayacak hasetinden süseni
Sineme saplanan her bir dikeni
Çıkarsan da kaldı izi Karagül

İzzet eylersin bülbüle seherde
Pembe gül gibi açmazsın her yerde
Bürünmüş olduğun o siyah perde
Çelik zırh olur kem göze Karagül

Elif gibi ol, asla eğme boyun
Fırtınalar serse de yüzükoyun
Nefesi-yim hayat denen bu oyun
Bitip döneceğiz öze Karagül

Nefesi (Orhan ÖZER)