JALUZİLİ PENCERE

Olası taş mezar.

Sevmenin iskeleti.

Jaluzili pencerenden görülmekte açık seçik,

Ziftli sandal yolculuğu sonsuzluğa.

Eflatun balkonundan gülüşün eşlik edecek

Billur bakışlı bir şairin son mısralarına.

Açılır bir kapı elbet kapanırken diğeri

Benden önce kapı kaçar karanlığın on ikisine.

Siyah pantolonlu çocuklar bakar kapı aralığından

Yamaları umut dikili .

Yırtıklarımı gizlercesine.

Temkinli sevdiğim hayatı

Temkinsiz terk etmeli şimdi.

Örtbas et gönlümün coşkunluğunu

Öldüğümde edemeyeceksin çünkü.

Çocukları sevmekle yetin şimdilik

Yoksul ama zengin umutlu çocukları.

Çakırkeyf uyandıkça sabah,

Mutat merhametler bırak ceplerine onların.

Erketede kemlikleri boş ver,

Boyunduruk altında bilakis iblis, dualarımla.

Ve çocuk gülüşlerinin saflığıyla..

Karton kürekler.. zamk yasası..tutkal

Bir şiir at mezarıma

Jaluzili pencerenden gülüşün kokan

Battı batacak sandal…

YUSUF GÖKBAKAN