ÇANAKKALE ANISINA

ÇANAKKALE ANISINA

Dilaver Karagöz

…

Bu gün sevdiklerimi yazacağım
Mustafa Kemal’i, mehmetçiği…
Al bayrağı çekeceğim göndere
Vatanı, sereceğim mısralarıma

Hala vatanımın her kenarında
Zamanın en hergele, en hain insanları dolaşırken
Yok yok deme iyi niyetinle
Rahat uyuma sen Türk gençliği

Tarihi gerçekler bilinmezle değiştirilemez
Elbet
Vatandır duygunun öznesi
“Mehmetçik” olan benliğimizde
Kıvılcımları dev ateşlere dönüştür

Ah! Mehmetçiğim…
Karanlık günlerin buz tutan gecelerinde
Çarıklı ayaklar , titreyen bedeninle
Vatan sevdasıyla kaç kez ölüp dirildin
Kanın aktı kaç kez toprağa

Vatan sedalısı böğrüne isabet eden
Kaç kurşunu bizim için göğüsledin
Evlat diye ağlayan kaç ana sesi dinledin
Evlat hasreti hüznünü yaşadın kaç defa

Ne tarafa baksan düşman
Vurulup vurulup can almaktasın
Yazdın bağımsızlık destanını
Gün bana emanetin cumhuriyet
Cennet bıraktın öte cennet senin
Mehmetçiğim.

Bil ki vatanda dert çekmekteyim
Seni anmayanlara ah etmekteyim
Dualarımı sana göndermekteyim
Bu gün siz gibi ben de üşümekteyim
Ve sizin gibi,
Çanakkale asla geçilmez demekteyim