Edebiyat Molası Dergisi

Islak bir şiir bu, sen güzel kız bul, hayalinde ki, beni… Ben yoruldum, yaşlandım, kuru dal sanıp, hep yaşlara yaslandım. Oysa, annem, dağ olsa, güvenme derdi, dinlemedim. Kuru ayaz, kutup soğuğu ciğerlerimde, bir kanser gibi sevgisizliğim, mutluluk hissi neydi, bilmediğim. Islanmışım, anlayacağın ta iliklerime kadar. Islak bir şiir bu, sen...

Çocuktum. Ailemle beraber Gördes kırsalındaki bir Yörük damında yaşıyorduk. Yılın tam da bu günlerinde, yakınlardaki bir kasabadan yaşlıca bir amca eşeği ile helva satmaya gelirdi. Evimize yaklaştığında “Helvacı geldi! Köpük Helvacı geldi!” diye bağırırdı. Biz hemen koşar, köpeklere “Hoşt” der helvacı amcayı eve buyur ederdik. Parası olana parayla, parası olmayana...

Değerli ve saygıdeğer okurlar Korkunun en sadık iki dostu sessizlik ve kirliliktir. Korkmuş olduğumuz canlı veya cansız varlığın bulunmuş olduğu mekân ne kadar sessiz olursa korku derecemiz o kadar yükselir ve ayrıca bu korku derecesinin yükselmesine katkı sunan bir diğer kavram ise kirliliktir, bu kirliliği biz insanlar birden çok şekilde...

Ne zaman aklıma gözlerin düşseBakarım semaya ağlar dururumHalimi yıldızlar biraz bölüşse Yoksa ben yaşamam çabuk ölürüm. Şarkılar söylerdi bülbüller güle Kokunu verdim ben rakseden yele Yeşildi bağbanım kolaymı dileCan suyum kesildi çabuk kururum Benim bu halime özge can ağlar Yapayalnız kaldım hanüman ağlar Bakmayın yüzüme içim kan ağlar Yerlere serildi...

GÜLSEREN BUDAYICIOĞLU’UN KRAL KAYBEDERSE KİTABI ÜSTÜNE Gülten Türkel … Her zaman dediğim gibi Gülseren Budayıcıoğlu’nun tüm kitapları insanlara psikoloji ve psikiyatri bilimini sevdiren harika eserler. Bu kitabında da çocukluk travmalarının ileriki yaşlarda insan karakterleri ve psikolojisi üzerine yaptığı olumsuz etkileri gözler önüne süren hayat hikayeleri olarak ele alınmış. Kitabın kahramanı...

Neden?Madem ki bırakacaktın neden tutmuştun ki benim üşüyen ellerimi?Neden ılık etmiştin niye sımsıcacık ısıtmıştın duygu yüklü yüreğimi?Niçin sevgi ışığı yakmıştın benim durgun solgun bakan gözlerimde?Neden benimle el ele gezmiştin dolaşmıştın parklarda bahçelerde?Niye güzel olan her şeyin en’lerini coşkulu yaşamıştık gündüz gece?Gidişinle gündüzümü bile kapkaranlık zifiri bir zindana döndürdünEy genç güzel...