TÜRKÇE CAN ÇEKİŞİYOR İbrahim Aygırcı Ben kendi toplumumu ve konuşulan Türkçeyi her toplantıda dinledim. Dinlediğimi de hep seyrettim. Toplum dağınık ve Türkçe perişandı. Bu toplum ve konuştuğu Türkçe bütün hafifliğiyle ortadaydı. Bu toplum ve bu Türkçe birbirinden kopmuş iki çözülmüşü sergiliyordu adeta. Eriyen, dağılan toplumla, kaynaştırıcı olmayan bir Türkçe dili...

(HAYRETTİN) — Az EFe, Hadi kalk artık oğlum! — Anne, çok uykum var. Bırak biraz daha uyuyayım. Dün gece çok geç yattım. — O bar senin bu pavyon benim sabaha kadar dolaşırsan olacağı bu. — Dalga geçme anne ya. — Dalga geçerim tabi. Ege kırsalında bir Yörük damında yaşıyoruz oğlum....

Unutmak elde değilSeninle geçen günleriŞarkılar bile sustuUzun zamandan beriLal oldu konuşan dillerYar sen gittin gideli Bu ayrılıkEtimi kemiğimdenKanımı yüreğimdenUmutarımı beynimdenVeSeni benden ayırdı Sen gittin gideli gülümHazan esti baharımdaDoktorlarda çaresi yokÇıkmıyor kalbimden ayrılık denen okÇıkmıyor çıkmayacakSen olmayınca. Akışı durdu damarımda kanımınKaynağı sensin hicranımınKavuşmak mahşere kalsa daHiç kimse döndüremez beniSeni bulma tutkusundanKokmuyorum...

Ne bütün olduk seninle Ne bölündük,, Nede sevdamızla öğündük.. Düştük ümitsiz bir aşkın peşine Dağıldık tarumar olduk.. Deryasından,, Bir yudum su içmedik.. Sözümüz özümüzdü Ne kavuştuk ne vazgeçtik.. Yitik aşkların masum duygularında,, Umutlarını taşıdık hep yüreğimizin.. Özlediğimiz taze düşlerimizi Boş bakışların kinlerine muştuladık.. Kaybolan zamanı sorgulasak Verecek cevap bulamaz Yarına...

https://www.youtube.com/watch?v=IVTkDErdxL0

NASIL NEFES ALAYIM Soluğum izin vermez! yaşamaya solum yanar alev alev, yada gözlerim dolar, bulutlar utanır yağamaya… Ay’ kararır mehtap, gizlenir kurşun olur geceler.. Ahh’ gecelerde olmasa hülyalarım’da olmasa sensiz’lik yaşanır mı? bu kahrolası dünyada.! Sessizce el’ayak çekilince gel yine menekşe, gözlüm..! Uykular haram olsada gel.. Hayalin, düşsün geceme… Gözlerim...