Özlem 

KALAN OLMUYOR Ali Akın (Albazoğlu) … Ne hallere düştük hele bak hele, Ağlasam gözyaşım, silen olmuyor. Nasıl düştük bilmem nasıl bu hale, Çektiğim acıyı bilen olmuyor. Bir garip topluma döndü halkımız, Her gün biraz katlanıyor acımız, Gün be gün gün yanar oldu canımız, Kahrından, derdinden gülen olmuyor. Hiç kimse kimsenin...

https://www.youtube.com/watch?v=lL3b10O25wU

             Bozuldu erkân-ı divânı, yıkıldı cihanın bir yanı.  Tenzil oldu gönlünde filizlenen muhabbet deryası.  Set çektiler koruduğu harim iffetine,  Bir gecede sildiler yıllarca verdiği emeğe.  Hileyle, zanla, oyunla aldatıldı;  Asıl suçlu, kendini kendiyle aldatan ahmaktı.  İsyan etti Cenâb-ı Hakk’a; bir şükür eda etmek zor geldi Hâlık’a.  Firavunlaşmış riyâkâr nefsine, itaatte...

Solmadan koklayın bir çiçeği. Henüz zaman varken sevindirin bir çocuğu. Yanınıza gelmişken okşayın başını Bir kedinin, bir köpeğin. Duyabiliyorken dinleyin Kuşların efsane seslerini. Ağzınızdan çıkmadan durdurun Can yakan acı sözlerinizi. Gücünüz varken gezin dünyayı, Sesiniz çıkıyorken söyleyin en güzel şarkılarınızı. Büyümeden verin tüm şefkatinizi çocuklarınıza. Güçlüyken bilin merhameti, affetmeyi. Paranız...

HER GECE BİR KİTAP…!! Her gece bir kitap, açıp okurum, Her satırında her sayfasın”da sen, Anılar unutulmuş, deselerde, Senin sayfalar, dolusu dudak büküşün, kipriklerin, Düşüyor, satır aralarına… Tarih’hi karıştırdım, sararmış anılar, yıpranmış, resimler… Bıraksam, beni içine alıp dünler’e götürecekler… Öyle hüzünlü, bakma sen her sayfa’ya saklanırken ben düpedüz, kayboldum! Yıllar’a...

İncinmişti… Kırılmıştı… Paramparça olmuştu… Ne yapacağını, ne söyleyeceğini bilmemiş ve gece yarısı kendini yollara atmıştı. Oysa, ne çok hayal kurmuşlardı geleceğe dair… Araba kullanmak iyi gelirdi belki… Hıçkıra hıçkıra ağlarken aniden kahkahalarla gülmeye başlayıp, sevgilisi olmadan yaşayacağı geleceğin belirsizliğine, dalgın düşüncelere bırakıyordu bir anda kendini… Hala direksiyon başında gibiydi; ama...