…

Yaşar Kemal ‘in harika bir eseriyle karşınızdayım. Hani “İzmir’ in Kavakları” türküsü vardır ya, orada geçen “Kamalı Efe” dir, Çakırcalı Efe. Osmanlı’nın son zamanlarında hak ve hukukun, adaletin, can güvenliğinin kalmadığı yıllarda bir çok eşkiya dan medet ummaya başlar millet. Haksızlıklar dağa çıkarır çoğu efeleri, o nedenledir ki eşkiyaların sayısı artar. Çarırcalı Efe’nin babası da, Ahmet Efe de bir eşkiyadır. Ancak daha sonraları bu işi bırakıp düzenli hayata geçse de zabitler rahat bırakmaz öldürürler. Oğlu Mehmet (Çakırcalı Efe) o sıralar henüz 11 yaşındadır. Sonra babasının arkadaşları vasıtasıyla o da dağlara çıkar. Zamanla adı çok duyulur. Çünkü diğer eşkiyaları gibi değildir. Zenginden alır, fakirlere dağıtır. Fakir fukaraya yardım eder, gelinlik kızlara çeyiz verir, köprüler, yollar yaptırır daha neler neler. Bunu da zabitler rahat bırakmazlar. Birkaç kez hakkında af çıkarılsa da kar etmez. Yaşar Kemal bu kitabı yazmak için çok uğraştığını belirtir. Harika bir eser, harika destansı bir kitap. Beğenerek okudum. Çok akıcı.