Biz üç fidandık,Tan vaktinde asıldık,Biz üç fidandık,Sessizce ayrıldık. Biz üç fidandık,Eşitlik, özgürlük istedik,Hayalde kaldı hepsi,Biz üç fidan nura erdik. Biz üç fidandık,Toprağımız kurudu,Umut yeşerttik kalplerde,Biz üç fidandık. Biz üç fidandık,Aydınlık istedik,Miras bıraktık adaleti,Biz üç fidan nura erdik. Biz üç fidandık,Efsane olduk,Öldüremezler artık, Biz üç fidandık. Biz üç fidandık,İnsan gibi yaşamak,Adalet...

Sabahın erken saatlerinde şehirlerarası otobüsten indim. Hava oldukça soğuktu. Üşütüyordu. Henüz çok erken olduğu için şehiriçi dolmuşlar çalışmaya başlamamışlardı. Çantamı omuzuma asarak, çaresiz şehir merkezine doğru yürümeye başladım. Sokaklar tenha ve ıssızdı. Sadece, üzerinde “Servis Bekleme Noktası” yazılı duraklarda bazı insanlar görünüyordu. Muhtemelen il merkezindeki büyük fabrikalara gitmek için servis...

Çiçek açmaz,çalışmıyor arılar,Kovanlarda görünmüyor balımız.Yarın için tükeniyor umutlar,Bilmem ne olacak bizim halımız. Meyve vermez,diktiğimiz fidanlar,Merhametsiz,acımasız vicdanlar,Hırsızlara kaldı artık meydanlar,Ne yapalım çürük,çıktı dalımız. Koyunları aldatıyor çobanı,Eşşeklere yakışıyor palanı,Kurt olana sökmez itin pilanı,Ürselerde kıpırdamaz kılımız. Ot kalmadı,kurak gitti havalar,Yurttan ayrılıyor bir bir kuzular,Yarın için iyi değil durumlar,Kırılınca kanadımız kolumuz. Huzur yok ki...

Ya sarı saçlarıma baktınız, ya da parlayan rujuma. Ya giydiğim kıyafet marka mı diye süzdünüz tepeden tırnağa, ya da göz diktiniz takılarıma. Ya tarlada çalışırken ne kadar bitki çapaladığıma baktınız ya da işten yorgun argın gelip bin bir zahmetle pişirdiğim yemeğin tadına. Ya eteğimin boyuyla ilgilendiniz, ya da tırnağımdaki ojemin...

ARKADAŞIM Ali Akın(Albazoğlu)   Dik durdu dediler,yalandı yalan, Eğilmez,bükülmez,dik duran insan, Geyet çok yalancı,sahte kahraman, Düzanbaza kandık,biz arkadaşım. Nasıl anlatayım,bilmem ki nasıl? Fetbazlık hayatı,şeytani akıl, Ben bu tip insandan korkarım asıl, Sözümü şuraya çiz arkadaşım. Adam sanıp önce,çıktık bir yola, Allah akıl vermiş,ne derim kula, Sövdüğü adamla,girip kolkola, Ve önünde...

Güzel bir kasaba’da kendi halinde yaşayan cihan ve ailesi.. Kendi hallerin’de hayata,, tutunmaya çalırlar.. Cihan’ın ilk okul’dan bir arkadaşı vardı.. Araları çok iyi olmasada anlaşırdı”lar henüz ikiside çocuk yaştaydı”lar Haluk’la yanlız dişarda okul’da oynar, vakit gecirirlerdi.. Herikisininde dersleri, çok güzeldi.. Aileler, ilgiliydi, arasıra yolda rastlaşırlardı.. Birgün yine günlerden bir gün...