LARA

Bir masal eridi yapraklarında

Şimdi zaman güzde yas tutar Lara

Bir yorgun şarkı ki dudaklarimda

Dinle ki sızısı hala kanıyor

Şafak söktü yine gün uyanıyor

Dinle kurşun değmiş yorgun sesimi

Karşı sahillerde uyurken sızın

Limanlardan topla benim yasımi

Dışımdan içime alev iniyor

İyice bak Lara deniz yanıyor

Masallar da biter vakti gelince

Eskiyince zaman düşler de eskir

Mumlar da tükenir kendi halince

Adın dolanıyor dilime ey yar

Lara bu gün bende yine bir hal var

Yağmurda ıslanır ipince sızın

Şiirler dökülür yanaklarindan

Sehrinden bulutlar akar ansızın

İnkarı yok Lara bu telaş dünden

Geçersin içimin sokaklarından

Kapıda,masada,aynada izin

Sorma Lara sorma bu başka ölmek

Dolanır odamda melül gözlerin

Ölüler de sever anladım Lara

Astim endamını kör lambalara

Bir gözün zeytindir öteki şarap

Sorma Lara bana sarhoşluğumu

Bir kadeh içince bin kere harap…

İçtikçe dilsizim,içtikçe susuz

Dökülür takvimler gecesiz günsüz

Halil Bozdoğanoğlu