YALNIZ DEĞİLİM BEN

Nasıl yüreğine alırdın diye soruyorlar….
Gülümsüyorum !
Beni bilenleri anlıyorum…
Yaşımı , yaşamımı, acılarımı, hezeyan ve çilelerimi…
İşte böyle diyorum.
Bana bırakılanla yetiniyorum…
Aşklar hep güldürmez ki..!
Ayrılığı tadacaksın ki aşık olduğunu anlayacaksın…
Ağlamayı bileceksin ki gülmek anlam kazansın..!
Ve susan onca insan…
Susmayın  konuşun, seveniniz yoksa sevginiz var…
Az şey mi bu..?
Gece çok idealdir bana mesela…
Ben ve ruhum yan yana , yürek yüreğe kavga ederiz., aşk yaşarız umarsızca….
Sevgilimle  el ele tutuşur, sahilde gezer , yosun kokusu çekerim  sigara yerine…
Sonra gözlerine bakarak şarkılar söylerim, bir çay bahçesi loş ışığında….
Şehrimin bütün anılarını sığdırırım o kısacık saatlere…
Meğer zamanım hiç yokmuş kimselere ayıracak kendimden başka..!
Yalnızım diyenlere hep şaşırırım….
Sonra pencereden dışarıya bakıyorum, sokaklar diyorum, ne kadar da  boş… Fakat yüreğim bir o kadar dolu..!
Düşünüyorum..!
Onsuz  ay ne kadar sönük duruyor..!
Dönüp dönüp sarıldığım  hayaller
Bakışlarındaki aşkı anlatıyor bana..!
Ne yapıyorsun, kimi düşlüyorsun  demedim kendime hiç…
Salıverdim duygularımı, Allah ne verdiyse vursun gönlümün teline diyerek…
Ben, yalnızlığımın bitmez anılarıyla dertleşiyorum, tutunduğum yüreğim de…
Şuursuzca  gelen ani hislerim dalgalandırıyor sakin hasretimi….
Gel demiyorum sevgiliye asla, içimden geçse de…
Gelmese de olur diyorum…
Ben biliyorum ya sevdiğimi..!
Onun mutlu olduğunu düşünürüm, onu görmesem de, gülümsediğini…
Görmek te asla istemem özlemim biter hissiyle…
Diyeceğim o ki..!
Ben böyle çok çok mutluyum, yalnız değilim…
O hep yanı başım da, tüm hücrelerimde  dolaşıyor…
Kalbimiz de yaşadıktan sonra…
Bu şehre biz el ele girmesek te olur…
Aşk yaşasın doğduğu şehir de…

04 nisan 2022

Henüz Şair Dilaver Karagöz