Yalan

Maden kazalarından Şair ölümlerine Gidip gelirken yüreğim İniyordum  Ham yoldan Mutsuz bahçeye Bir sürgünün  Gözleri gibi kendine kilitli Bir yanım  Anılarda salkım saçak Bir yanım  Kuş bakışı hüzün Yazgımızın  Kıyısında demirli Su almış köhne filika Külsüz yangınlar çağında Yeniden doğmayı özlüyor Anka Öner Fikri

Kan ile sulamış bu toprakları atalarHer bir karışta kan var şehitler varÖzümüzü bilmesek bu bayrak niye var Söyle arkadaş söyle bu vatan niye var Her gelen koltuk sevdası sırt sevdası İnin üzerimizden arkadaş neyın savaşıHizmet diye kala kala kaldı kulak arkasıSöyle arkadaş söyle bu neyinn kavgası Oy ala bilmek için...

YUSUF ZİYA ORTAÇ Hazırlayan : Hasan Hüseyin Akyol …. 23 Nisan 1895 tarihinde İstanbul’da doğan şair ve yazar ortaöğrenimini Vefa Lisesinde okudu. İstanbul Üniversitesinin açtığı yeterlilik sınavını kazanarak edebiyat öğretmeni oldu. İzmit’te ve İstanbul’da öğretmenlik yaptı. Orhan Seyfi Orhon’la birlikte Akbaba adlı mizah dergisini çıkardı.1946-50 yılları arasında milletvekili olarak TBBM’de...

Ne sözler kifayet eder, ne yüreğim elverir hikayemden güne notlar düşmeyi. Yalana, yanlışa sapmadan yolum, anlatayım desem ahvalimi. Kırılır dalları, sararır yaprakları, kurur yeni açmış filizleri özenle koruduğum kök çınarımın. Yegâne suçlunun kendim olduğunu itiraf etsem mesela… Kazara, beklemek zorunda kaldığım isimsiz duraklarda. ”Elbette suçlu sensin !” Diyebilecek o kadar...

     Sabahlar olmasın Gözlere uyku gelmeyecekse Düşüncelere dalıp dalıp gidilecekse Hasret düşecekse gönüle Buram buram özlem duyulacaksa yüreklere Varsın sabahlar olmasın Güneş doğmayacaksa yarınlara Karanlıklar ardında kalacaksa sevdalar Hüzün düşecekse Sevdaya Hazan olacaksa  Geceler Varsın sabahlar olmasın Yıldızlar olmayacaksa gökyüzünde Gök şimseklerini çakmayacaksa Sağanak yağmurun altında ıslanmayacaksa sevenler Toprak...

Birgün isyan edecek özlemine içimdeki tutku O kopkoyu gözlerin eriyecek yağmurlu akşamlarda Yakılacak bir akşamüstü sevilerin tüm öyküsü Güzelliğine bin bir efsane söylenecek limanlarda Uzayacak yokluğun sessiz bir yol gibi Bin kez susup susup ağlayacak anılar Saracak yoğun bir çaresizlik benliğimi Birbiri ardınca kapanacak yüzüme kapılar Eğer kaderse bu deyip...