Selam

anlamayın beni;

eritsin kıvransın sadelik ve pulsuzluk

anladığınızda simam şaşkınca çakallaşacak çünkü

sahiden sarih açık kanadımı salmak istiyorum

azat olmak

kötülüğü parçalayıp,  iyiliğe kuşanmak

saf rüyalardan safdillikten kanımca

doyumsuzca bilgi merakına atılmalı yüreğim

heyecanlarımı şafağa açarak gözlerimi

kirpiklerim kucaklamalı sevinci,  yası

bir daha doğmalıyım,  ölmeliyim ve dirilmeliyim

aşkım atlaslarda gezinmeli

bulduğum her coğrafyada bir telaşla bir heyecanla

mahcup olmalıyım

gidebildiğim,  konuverdiğim her yere kolaycana yayılmamalı

yabancı rüzgarını suratıma kondurmalıyım

dimağıma kazımalıyım anı, geçeni

yaşamalıyım bu dünyayı

kahırdan çileler şenliğinde

kul olmalıyım Yaratan’a

varmalıyım secdeye, daima tutunarak

bırakmamacasına

dualar okumalıyım

sunaklarda, sulaklarda boylu boyunca yayılmalıyım

tarihten öte tarihe karışarak katılmalıyım

harcamalıyım doyumsuzca zamanı

insan olmaya bir daha serinkanlı

yüce birikinti vadileri, havzalar gibi

körpe hayallere susamalıyım

bal eylemiş ki katmalıyım dilime

ve yaşamalıyım hayatın debdebesinde fakirane güngörmüş

zenginin tutkalında maya yoğurmuş annem

yaşamalıyım özlemle adları adlara sarmalıyım

öfkem var; dizginlenmeli

şımarıklar, kancık gençlik

memeye bağıran bebekçe çığlıklar koparmalıyım

ömür ki şarıldamalı yaşlı bastonum

rahat hezeyanlar takınmalıyım

delice vurulmuş baytar

eczacı haplarından midem kasvetçe sızlayacak

aşınmalı takımım

yeniden entari sarmalıyım bünyeme

kum fırtınalarında

dehlizli anadolu yollarında

karadeniz çatallı ormanlarda sızlanmalıyım

bir daha ve son kez

yaşayıp ölmeliyim

dirilmeliyim tekrar

insanım demem için

şeytana hançer vurmalıyım ilk günden

son güne değin

kin tutmalıyım iblisi

doğmalı sevinçler, yeller çırpınacak

adlar verin bizlere

şarkısız düğünler ısmarlayın

inecek var!

yolcular geçiyor

burası kaç asırdır tantana doğurdu

kaçkın hayaletler birikiyor

yetmecesine salın bizleri

haykırsın şuurlar

apak olmak da var.

Metin ARPACI