Resmen Şiirim Olursun

Kardeş ülke Azerbaycan’ın başkentidir. Hazar gölünün batı kıyısında yer alır. Kafkasya bölgesinin en büyük şehri olduğu bilinen önemli kültür, ticaret ve sosyal merkezidir. Ülkenin ise sanayi, ticaret ve kültür merkezi bilinse de liman şehridir. Bu şehir de ne kadar Azerbaycanlı halk olsa da Türkiye, Rusya ve diğer Türk devletlerinin halkları...

SARSANA BENİ KOLLARINA Bu gece perdeler çekilmemiş Pencereler kapanmamış Niye pencere kapanmadı Niye burası soğuk Soba niye yanmıyor Niye karanlık burası Niye ben kıpırdamıyorum Niye dar burası Yanımda ki kimsin sen Niye ellerin buz gibi Ben senin ecelinim Bana ecel derler Seni almaya geldim Benim yaşanacak yarınlarım Gülecek günlerim Çekecek...

Gece yarısında çalınca davul,Davulu duyacak kulak nerede,Akıllar dolup da almazsa bavul,Fazlasın koyacak ulak nerede. Geceler gözüne gündüz kesilsin,Nil ırmağı sudur sen kan bilirsin,Ev sahibi evde can kafesisin,Can kafese koyan kulak nerede Lebbeyk der hacılar bir ses duymadan,Bu davul inciler saçar uymadan,Göçüp gideceksin belki doymadan,Fazlasın koyacak ulak nerede. Eyüp gibi düşer...

  Gündüzün hengâmesinde sesler birbirine dolanır anlam kaybolur. Ama gece her fısıltıyı kristalize ederdi bir iniltiyi, bir özlemi hatta unutulmuş bir melodiyi bile. Çocukluk şarkılarının hüzünlü yankısı ruhun derinliklerinden, yükselen sessiz çığlık baykuşun keskin ötüşü gibi. Hepsi gecenin dokusunda, kendi ritmini, bulur. Gündüzün ağırlıklarını hafifleten, bir yanılsamadır gece. Gözlerin içinde...

Can dediğim, Şiirler artık sustu Ekim,de açan,sardunyam mahsun, Mevsimler bende yorgun, Ağaçların içleri,ovuk ovuk O can bulduğum, Meyveler yok dallarında, Ve sana diyorum, Ey nazlı yar, Kırlangıçlar sadece , Bir kez geliyorlar cama, Ben de bir kez uğradım, Senin Şehrine.. Aç beni “Koynunda Sar” Ve sen sevdiceğim, Kal diyebilmek isterdim,...

Sonra, gün oluyor, bu sevdiğimiz insanların arasından gidenler oluyor. Kimi küsüyor, kimi kırılıyor, sıkılıyor, yalnız kalmak istiyor ya da… ya da ölüm denilen bilinmeze doğru, dönüşü olmayan bir yolculuğa çıkıyor. Nasıl görmezden, bilmezden, duymazdan gelelim, kalbimiz acıyor… kalbimiz ağlıyor…mendilimiz ıslak… Tamer Dursun Şu dünyada her şeye alıştım da, bir ölümlere...