O KADIN AY VE BEN

Sokak kalabalıktı

O caddenin ortasında

Ay’a bakıyordu ay da o’na

Gece de kaçamak buluşmalar

Dertli mi çok dertli

Kalbinde derin çizikler

Belli içnde kanayan yara

Meçhul hikaye okuyorum

Ne siz sorun ne ben söyleyeyim

Ay’ ın kırmızısı sol yanağında

İçime dokunan tek damla

Tozlu kaldırım taşına akan

Doyamıyorum ne ay ne de ona

Sağ gözü bazen gülüyor gibi

Sol gözü ise ağlamaklı bakıyor

Ah bir sarılsam diyorum o an

Hala caddenin ortasında o

Kalabalığın arasında yalnızlık

O ay’ı seyrediyor bense onu

Birbirinden habersiz bakışmalar

Bulutların sakladığı yıldızlar

Ay da yalnız yaşıyor gece de

Kalp resimli perdelerimi kapattım

Issız gece de ay ve o tek başına

DÜŞ’Ü Alevli Paltosuz şiirler

Dilaver Karagöz