NASIRLI ELLERİ

Dozer açar toprağın bağrını

Demirleri şiir gibi dizer ustası

Duvarlarda kalır anıları

Altın nasırlıdır hep avuçları

Toprağı açarlar atmak için temeli

Dizeler sıra sıra demirleri

Kimse bilmez isimlerini

Altın nasırlıdır hep elleri

Yanmıştır sıcaktan soğuktan yüzleri

Kimi diker duvar direklerini

Tahtaya çakar çivileri

Kimi kıvırır kalın demiri

Bazıları kum ve çimento ile yapar harcı

Örerler harç ile duvarları

Onlardır binaların kahramanları

Kimse bilmez onların adını

Birde türkü söylerler yanık yanık

Soğuk yağmur onlara tanıdık

Yazın sıcağı çoktan tanıdık

Derler ki nasırı biz doğarken aldık

Elimizdeki nasır gardaşımız

Güneş ile zaten yoldaşız

Soğuk sıcakla arkadaşız

Demirde bizim aşımız

Kimse bilmez isimlerini

Onlar yapar gök delenleri

Binaya vermiş alın terini

Altın nasırlıdır hep elleri

Soğuk sıcak bilmez onlar

Binayı yapar o nasırlı avuçlar

Bakınca binaya gurur duyarlar

Onun için ellerinde altın nasır var

Hepsinin nasırlıdır elleri

Koca binalar nasırlı ellerin eseri

Yaparlar binaları şiir gibi

Kimse tanımaz nasırlı elleri

Alın teri vardır yaptığı binada

Çalışır yazın sıcağında

Kışın o buz gibi soğunda

Ekmeğini yer nasırlı avuçlarınla

Kimse tanımaz nasırlı ellerin ustalarını

Yapar nasırlı elleri binaları

Şiir yazar onların mallaları

Dikerler en tepeye al bayrağımı

Şair olmasa

Şiir olmaz

Şiir olmasa

Şarkı olmaz

Şiir yazmaya çalışan

Şiir yazdığını sanan

Kendi kendini kandıran

Hayalci şair Metin Özdoğan