MIŞ,MIŞ,MIŞ

Liverpool taraftarlarının efsanevi şarkısını hepiniz duymuşsunuzdur. Kop Tribünü denilen kale arkası tribününe toplanan taraftarlar, galipken de mağlupken de kısacası her durumda takımlarını You’ll Never Walk Alone (Asla Yalnız Yürümeyeceksin) adlı şarkı ile destek olup coştururlar. “Bize Her Yer Trabzon” sloganı da öyledir. Trabzonsporlular ülkenin hatta Dünyanın her yerindeki taraftarlarına o...

İsteseydin kalbinde baharı yaşardın, Kış gününde bahçende çiçekler açardı, Sevgimle yüreğine imzamı atardım. Ömür bahçeni rengarenk boyardım, **** Sor bakalım değdimi ya Yazık oldu bunca emeklere Seninle.geçen zamana Değer verilmezmış Sevmeyi bilmeyene **** Sen beni hafife aldın Yaşarken kiymet.bilmedin, Ellerin.boş kalınca, Boynu bükük,kalbi kırık baka kaldın, **** Talih kuşu konmuştu...

UMUDA BEKLEYİŞ Umuda ! Bekleyişler vardı. Sevgiye kucak açan bekleyişler, Uzaklara yakın edecek, Toprağıma yeşile, Gökyüzüne maviye boyayan, Ülkemi sevince boğacak Çocuk yüzünde tebessüm yaratan, Ayın şafkında ki sessizlikte, Umuda bekleyişler var… Karın toprağa temizlediği gibi, Gecenin karanlığından, Maviye uyansın ülkem Aç kalmasın hayvanlar, Çicekler solmasın. insanlar küsmesin, Yarınlarda güneş...

SINIR ÖTESİ..! Mavzer yemiş süngü yemiş sürgünler, gibi.. Kan revan, gözlerini sil senin gibi yüreğim elem keder, dolu.. Ben prangalardan! kurtulmuş, yorgun bir savaşcı gibiyim.. Şimdi gözlerime bakıp ta bulutların, rengini arama maviler, bende hiç olmadı..! Ben sürgünden sürgüne, giderken kaç, defa sana firar, ettim! avuçlarımda kızıl, damlalar .. Mavzer,...

Sabah erken kalkar çifte giderdik,Tarlaya varınca bider ekerdik,Çifti bırakırdık,öküz güderdik,O zaman başkaydı,bu zaman başka. Kışı geçirirdik ocak başında,Hatırı varıdı, gözün,kaşında,Tat bulurduk bizler cilbir aşında,O zaman başkaydı,bu zaman başka. Yemeni giyerdik,dağ taş gezerdik,Oğlak güder canımızdan bezerdik,Yaz gelince keşbüküde yüzerdik,O zaman başkaydı,bu zaman başka. Hergeleye keçileri katardık,Ovaya giderdik,pamuk toplardık,Sinek yerdi cibinlikli yatardık,O...

Başını balkonun kapısına dayayarak geceyi dinledi. Gözleri, ay ışığında parlayan bahçenin derinliklerinde kaybolmuştu; orada, rüzgârın fısıltılarla taşıdığı eski hatıraların izleri vardı. Bu balkon, onun sığınağıydı. Sessizlik içinde kendini yeniden bulduğu, zamanın kanatlarından sızıp avuçlarına düşen hatıralarla yüzleştiği bir yer. Yüzlerce geceyi burada geçirmiş, yıldızlara içini dökmüş, rüzgârlara sessiz çığlıklar bırakmıştı....