Mataramda Tuzlu Su | İsmet Özel | Şiir (Muhammed Münzevi)

Jungleland… Yani “Orman bölgesi”… Aynı zamanda, New Jersey yakınlarında 1926 yılında açılan ve egzotik hayvanların eğitilip yetiştirildiği, daha çok sirk benzeri bir eğlence parkının da ismi… İşçi sınıfından insanların, sıkıcı hayatlarından kaçmak ve mütevazi hayatlarındaki küçük zevklerin tadını çıkarmak için aileleri ile birlikte gittikleri bir yer, o park… “Saray Eğlenceleri”...

Vatandaş olarak belki farklı mezheplere ve farklı ırklara mensup olabiliriz ama hepimiz üzerinde yaşadığımız topraklardan fışkıran mahsullerden besleniyoruz. Bu durumda birbirimizi sevmek zorundayız. Zaten birbirimizi sevmek zenginleşmektir. Ve birbirimizi sevmek çoğalmaktır. Belki düşmanımız ayrılıklarımızı çaresizliğimize verip faydalanmak istemektedir. Peki, biz niye kendimizi çaresizliğimizden kurtarmamaktayız. Kurtarmasak, bizi birbirimizle bağdaşmayan hale getiren...

Ne çok kadınlar dul/ ne çok çocuklar yetim Ne çok Mehmetler, Necatiler/ ne çok Recepler, Muharremler Kavruldu tenleri/ alevinde karanlık bir ejderin Ne çok umutları vardı/ ne çok düşleri Titrek ışığında fenerlerin / terlerdi bıyıkları Soludukları zehir zemberek / kömür tozları Ne çok özlem duyarlardı gün ışığına/ kokusuna sevgilinin Ne...

https://www.youtube.com/watch?v=WVLSNpdF4tA&list=PLCFTQNSrZVBmw_WFY4_Gos_q_bXRm_rGr&index=1 https://www.youtube.com/watch?v=ZBqaYeueP-w&list=PLCFTQNSrZVBmw_WFY4_Gos_q_bXRm_rGr&index=3

BÜYÜK ÜSTAD RAHMETLİ ABDURRAHİM KARAKOÇ’UN BİR ŞİİRİNİ KENDİ TÜRKÜSÜYLE SESLENDİRİP DİNLEMENİZE SUNUYORUM. USTA MEKANIN CENNET OLSUN…KEYİFLİ DİNLEMELER.. Görseller & Fon alıntıdır…… KISACA BİYOGRAFİSİ Abdurrahim Karakoç (7 Nisan 1932, Kahramanmaraş – 7 Haziran 2012, Ankara) Türk şair, gazetecidir. 1932 yılının Nisan ayında Kahramanmaraş’ın, Ekinözü ilçesinde dünyaya geldi. Dedesi, babası ve kardeşleri...

Kahve içiyorum. Hem de Türk kahvesi. Bu yaşıma kadar fal baktırmak amacıyla burnumu tıkayarak içtiğim bol şekerli kahveleri ve yanında suyu kafama dikme çabalarımı saymazsak. Üniversite yıllarımda Taksim’de bir kafede genç bir çocuk bakmıştı falıma. Hep gidiyordum. Burnumu tıkayıp kahveyi içmeye çalışıyordum. Fal baktırmaktı amacım. Sıramı da dört gözle beklerdim....